«Το μέλλον είναι αναγνώσιμο στην αιχμή των αστραποβόλων δοράτων.
Μεταξύ δύο στρατευμάτων, κι όχι μεταξύ επτά ουρανίων σωμάτων».
(Αμπού Tαμάμ)
Το νέο πολιτικό «κυκλοτρόνιο» της αφύπνισης των μαζών οπωσδήποτε είναι ορατό. Έχει δε ως ενεργειακό δυναμικό φορτίο την αντιφατική εκρηκτική διασύνδεση συμμετοχικών λαϊκών προσδοκιών με τα καίρια ζωτικά αιτήματα της αυτοεπιβίωσης. Στη παρούσα φάση ο αδύνατος κρίκος σπάει στο ευρύτερο αραβικό τερραίν. Παρά τη φαινομενική εν ενεργεία τόνωση της εμβέλειας του περιφερειακού τουρκικού (κυρίως) και του ιρανικού (δευτερευόντως) προγράμματος είναι σαφές πως η συνέχεια της μεγάλης αναμέτρησης στρατηγικά υπερκαθορίζεται από την εν δυνάμει πόλωση ανάμεσα σε δυο κεντρικά στρατόπεδα και βασικούς προσανατολισμούς: είτε της δυτικής επιρροής άρα των αμερικανο-σιωνιστικών συμφερόντων είτε της ριζικής αμφισβήτησης της μετανεωτερικής αποικιοκρατίας και του υπερεκμεταλλευτικού χρηματοδεσποτικού συστήματος.
Η αραβική εξέγερση είναι ακόμα στην αυγή της. Τα πρώτα επεισόδια της στην Τυνησία και Αίγυπτο επέτρεψαν ένα προσωρινό αυτοκαθησυχασμό της Δύσης καθώς αυτή έχει ισχυρά ερείσματα μέσα στις μαζικές και τις high tech δικτυώσεις του κοινωνικού κινήματος με συνέπεια προς το παρόν παρά την παραίτηση των αναλώσιμων πληρεξουσίων σοσιαληστών τυράννων οι δομές των καθεστώτων εκεί να παραμένουν απείρακτες.
Το «κυκλοτρόνιο» των λαϊκών αγώνων σε πυρακτωμένη διαπίδυση διατρέχει Τυνησία, Αίγυπτο, Υεμένη, Μπαχρέιν, Ιορδανία, Μαρόκο, Αλγερία και τώρα γίνεται έκρηξη υπερκαινοφανής μέσα στη Λιβύη. Τούτες τις ώρες όχι μόνο ο Καντάφι αλλά και το ίδιο το Καθεστώς ήδη αποπνέει μια οσμή θανάτου. Του δικού του θανάτου. Η 42 χρονη Κανταφική Τζαμαχιρία, το Μολώχ-Κράτος των Μαζών, βομβαρδίζει ανελέητα αεροπορικά και επιτίθεται σφαγιαστικά με τις ασφαλίτικες πολιτοφυλακές και τους μισθοφόρους του από την υποσαχάρια Αφρική, για να εξοντώσει τις επαναστατημένες μάζες αυτού του κράτους που καταλαμβάνουν μια-μια τις πόλεις ενώ η κίνηση τους επηρεάζεται περισσότερο από τη δυναμική της φυλετικής αποκήρυξης του καθεστώτος ή από το ριζοσπαστικό ισλάμ και ελάχιστα από τα ιδρύματα και τις μ.κ.ο. της παγκοσμιοποίησης. Να γιατί οι ελίτ της Εσπερίας τώρα έχουν καταπιεί τη δημοκοπική φιλελευθεροδημοκρατική τους γλώσσα και σιωπούν εκκωφαντικά (συνεπικουρούμενες από την εύλογη αφωνία του κινεζικού και ρωσικού απολυταρχισμού) μιας και δεν έχουν προλάβει να προετοιμάσουν εδώ (όπως σε Τυνησία-Αίγυπτο) μια διάδοχη μεταβατική μεταπολιτευτική κατάσταση διακυβέρνησης. Ταυτόχρονα στο παρασκήνιο το ΝΑΤΟ εξυφαίνει σχέδια ταχείας στρατιωτικής επέμβασης. Με πρόσχημα την «ανθρωπιστική» αντίδραση του «Ελευθέρου Κόσμου» στην εξαπολυμένη από την κανταφική εξουσία ανθρωποσφαγή και με βασικούς σκοπούς την άμεση κατάκτηση του πετρελαϊκού πλούτου της Λιβύης και τον γενικότερο ιμπεριαλιστικό έλεγχο των εξελίξεων στην εξεγερμένη περιοχή.
Ο καινούργιος κύκλος των κοινωνικών αγώνων που φυσάει σήμερα στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή σπρώχνει δια της Πράξης στο ιστορικό τέλος το «Τέλος της Ιστορίας» και χαράζει ένα σημείο καμπής όχι μοναχά για το αραβικό μέλλον αλλά για το γεωπολιτικό μέλλον σύμπασας της ανθρωπότητας. Είναι η αυγή μιας παρατεταμένης περιόδου εκτατικών και εντατικών συγκρούσεων μέσα σε συστημικές δομές που σαπίζουν ανεπίστρεπτα και χαοτικά ενώ οι σπασμοί της γέννας διέπονται από τη μέγιστη αβεβαιότητα.
Όπως και να ΄ναι ο Νότιος Εξάγγελος φέρνει το μήνυμα: H καινούργια παγκόσμια σύγκρουση του 21 ου Αιώνα μόλις αρχίζει…
22-2-2011
Δείτε:
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου