Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΜΨΥΧΩΜΕΝΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ - ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ



-Η ΠΡΩΤΗ νικηφόρα «μάχη του Συντάγματος» είναι η αυθεντική εισβολή και εδραίωση με αξιώσεις κραταιότητας στο πολιτικό σκηνικό μιας ΝΕΑΣ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ. Του μεγαλειώδους μαζικού κινήματος που συγκροτείται από το σαρωτικό «κυκλοτρόνιο» της συλλογικότητας των Αγανακτισμένων. Συλλογικότητας που μέσα από γόνιμες αντιφάσεις εφευρίσκει και προωθεί τις διαδικασίες αυτεξουσιότητας,  μαζικότητας, οργάνωσης, αυτοδυναμίας και προοπτικής του λαϊκού κινήματος ως εσωτερική υπόθεση αυτού του κινήματος [1].

-Η ΔΕΥΤΕΡΗ νικηφόρα  «μάχη του Συντάγματος» με πολλαπλά πλέον αποτελέσματα αφορά τις ισχυρότατες καταλυτικές και αποσταθεροποιητικές παρενέργειες της νέας  συλλογικής υποκειμενικότητας μέσα στις εδραίες βεβαιότητες της πολιτικής κουλτούρας,  των δομών συνείδησης και αυτοκατανόησης σύμπαντος του πολιτικού κατεστημένου. Προκαλώντας την πιο έκρυθμη αταξία στις ορίζουσες συνοχής, στις στιβάδες σθένους και στα φορτία  προσανατολισμού της δράσης  εκεί στο «όλον πεδίον» των γερασμένων και  παρακμιακών πολιτικών μορφωμάτων (και της αριστεράς συμπεριλαμβανόμενης).

-Η ΤΡΙΤΗ νικηφόρα «μάχη του Συντάγματος» είναι αυτή που άρχισε να διαδραματίζεται από   προχτές στις 15 του Ιούνη, στριμώχνοντας στη πιο πανικόβλητη άμυνα ολάκερο το κατοχικό καθεστώς: τοκογλύφους και  τροϊκανούς, κυβέρνηση και κομματικό σύστημα, ΜΜΕ και ολιγάρχες και όλους τους κάθε λογής και ποικιλοτρόπως δρώντες προσεταιρισμένους για λογαριασμό τους [2].

-Τούτη η πρωταρχική Τριάδα των μαχών της νίκης ας γίνει λοιπόν το ζωογόνο  εφαλτήριο για τις επόμενες καθοριστικές μεγάλης κλίμακας κοινωνικοπολιτικές μάχες - της Επιβίωσης, της Αξιοπρέπειας και της Ελπίδας -  που  στη συνέχεια θα ακολουθήσουν:

1.-Στο ΠΟΛΙΤΙΚΟ επίπεδο για : α) την ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ της ανέγκριτης, δίχως πια καμιά λαϊκή δικαιοδοσία, συναίνεση ή ανοχή, κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από τον θώκο της κρατικής εξουσίας αλλά και την συντριβή όλων των διαπλεκομένων από τη δυτική χρηματοδεσποτεία δικτυώσεων όπου απεργάζονται τις εναλλακτικές μονοκομματικές, συμμαχικές, οικουμενικές κ.ο.κ. μορφές της κατοχικής δικτατορίας. β) την παραδειγματική τιμωρία των αξιόμεμπτων συνωμοτών εντολοδόχων  της κατάκτησης, της καταλήστευσης και της καταστροφής της Ελλάδας από τα δυτικά τοκογλυφικά κέντρα, τις μεγατράπεζες, τις πολυεθνικές και τους ντόπιους ολιγάρχες συνεταίρους τους  γ) την κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων, των ΜΚΟ κλπ καθώς και των πάσης φύσεως  χαριστικών παροχών και μεταβιβάσεων  στις οικονομικές, εκδοτικές, πολιτικές και ιδεολογικές ελίτ. δ) την επιβολή της αυθεντικής εκδοχής του ελληνικού λαού ως Νέας Μεταπολίτευσης, ο οποίος και θα συγκαλέσει ως καθοριστικό κομβικό σταθμό της πρωταγωνιστικής και αδέσμευτης δράσης του τη δική του ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ αρνούμενος τα αναθεωρητικά ή συντακτικά εκτρωματικά  υποκατάστατα των αντιδημοκρατών ελιτιστών  που απεργάζονται στα παρασκήνια την εκ νέου παγίδευση του. Ώστε να επιβάλλει στο Νέο Καταστατικό Χάρτη της Ελλάδας μεταξύ των άλλων και πρωταρχικά 3 απαράβατες ΑΡΧΕΣ - ΠΡΟΝΟΙΕΣ : την πρόνοια του θεμελιώδους δικαιώματος της εργασίας  για όλους τους έλληνες και Ελληνίδες ως υποχρέωσης του κοινωνικού κράτους - την πρόνοια της συνταγματικής κατοχύρωσης του οικονομικού (εθνικού και  λαϊκού) ρόλου του κράτους και του αποφασιστικού εθνικού και κοινωνικού ελέγχου σε κρίσιμης στρατηγικής σημασίας τραπεζικές,  οικονομικές και εκδοτικές (ΜΜΕ) επιχειρήσεις – την πρόνοια των θεσμών του άμεσου δημοκρατικού ελέγχου στα σημαντικά ζητήματα τόσο στην κεντρική βαθμίδα (όπως τακτικά δημοψηφίσματα υπό όρους  ισηγορίας, λογοδοσία και ανακλητότητα  βουλευτών και διοικούντων κλπ) όσο και στις περιφερειακές, τοπικές και επιχειρησιακές βαθμίδες. 

2.-Στο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ επίπεδο για : α) την έξοδο από την Ε.Ε – ΟΝΕ, την επιστροφή στη Δραχμή. β) την μη αναγνώριση – και την άμεση μονομερή παύση πληρωμών του τοκογλυφικού Χρέους. γ) την άμεση απαίτηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και της εξόφλησης του κατοχικού δανείου δ) την χρηματοπιστωτική αναδιάρθρωση και την εθνικοποίηση των σημαντικότερων τραπεζών (στη ιδιωτική Τράπεζα Ελλάδας η συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου είναι 8,93% !) για ελληνικό δημόσιο  έλεγχο στην κυκλοφορία του χρήματος, στη πίστη και  στη διαχείριση-διακίνηση των κεφαλαίων καθώς και το μετασχηματισμό της οικονομίας σε παραγωγική και δημοκρατική κατεύθυνση. Την κοινωνικοποίηση όσων οικονομικών μονάδων είναι στρατηγικής σημασίας για την αυτοδύναμη και ισόρροπη ανάπτυξη της χώρας. ε) την καθολική αντικλεπτοκρατική και ουσιαστική άμεση προοδευτική φορολόγηση των εισοδημάτων και της μεγάλης κινητής και ακίνητης περιουσίας σε συνδυασμό με την επιβολή αποτελεσματικού γενικού κοινωνικού ελέγχου  «πόθεν έσχες» τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό (τραπεζικοί λογαριασμοί,  ακίνητα κλπ). Ιδιαίτερη μέριμνα για την  επί των εσόδων (και όχι επί των κερδών) ουσιαστική φορολόγηση των πολυεθνικών ολιγοπωλίων (ισχυρότερα αυτών του τριτογενή τομέα) και βέβαια των ασύδοτων εφοπλιστών. στ) την συγκρότηση μιας νέας παραγωγικής δημοκρατικής κοινωνικής  συμμαχίας ώστε να τεθούν οι βάσεις της αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης σε  αντιολιγαρχική, αντιπαρασιτική   κατεύθυνση. Προτεραιότητα η τεχνικοοικονομική-παραγωγική ανασυγκρότηση  του γεωργικού, βιομηχανικού-βιοτεχνικού τομέα, ο αντιπαρασιτικός δυναμισμός εμπορίου και  υπηρεσιών και η πρόκριση των χρήσιμων εισροών επενδύσεων εκείνων που εξυπηρετούν την παραγωγική και τεχνολογική οικονομική μας βάση αντί των αχρήστων παρασιτικών στο τομέα μόνο του εμπορίου και των υπηρεσιών που προωθούν ΕΕ/ΟΝΕ.

3.-Στο ΕΘΝΙΚΟ επίπεδο: α) η ανάγκη της συγκροτημένης, μεθοδικής και αποτελεσματικής αντιμετώπισης των εθνικών απειλών σήμερα διασυνδέεται στενά με β) τα ειδικότερα μεγάλα ζητήματα της αποτίναξης της τριπλής κατοχής της Χώρας (δυτικές «μεγάλες δυνάμεις» - κλεπτοκρατική ολιγαρχία - λαθρομεταναστευτικός εποικισμός) και με γ) την αναγκαιότητα του αυτόνομου - πολυμερούς προσανατολισμού της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών  οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών σχέσεων της χώρας [3].

Και μπορεί ο «λύχνος» ν΄ ανάψει και ν΄ αστράφτει και πάλι. Φέγγοντας τα βήματα αυτών που αντέχουνε να προχωράνε ακόμα και όταν ξαναβλέπουνε «τη λιποταξία των προσώπων των προορισμένων να χαθούνε μες στη νύχτα»…Τη νύχτα την «πρόσφορη για τους κιβδηλοποιούς» (P.Michon). Ο  «λύχνος» εκείνος μπορεί να οδηγεί ξανά  τις επικείμενες μάχες σημασιοδοτώντας τες  με την πιο άφθαρτη ελπίδα της κατάργησης του πιο βάρβαρου εκμεταλλευτικού καταπιεστικού κοινωνικού συστήματος της ιστορίας: Αυτού της χρηματοδεσποτείας και της πολιτικής του μορφής της ολιγαρχικής δειμοκρατίας [4]. Ο «λύχνος» της  οριστικής αναγέννησης και της επικράτησης του αυτεξούσιου ελληνικού λαού στον μεγάλο παρατεταμένο κοινωνικό, πολιτισμικό και εθνικό πόλεμο της Ανεξαρτησίας, της ριζικής Δημοκρατίας  και του δημοκρατικού Κοινοτισμού.




[4]-Η Χρηματοδεσποτεία των Banksters.  Μέρος Ι και Μέρος Ι Ι.


_


2 σχόλια:

Wu Ming είπε...

Παραίτηση του Γιώργου Καραμπελιά από την Συμβουλευτική Επιτροπή της Σπίθας. Όλη η επιστολή της παραίτησης δημοσιεύεται στον
ιστότοπο του Άρδην-Ρήξη Εδώ

the hunter of rogue είπε...

Αιδώς αχρείοι.
Οι προκλητικοί συνδικαλισταράδες των συγκοινωνιακών μέσων φορώντας τυπικά το «αγωνιστικό προσωπείο» της συμμετοχής τους στην 48ωρη απεργία της 28-29/6 συμμαχούν κυριολεκτικά με τη Τρόικα και την κυβέρνηση της αφού έτσι μπλοκάρουν την δυνατότητα των μετακινήσεων του λαού της Αθήνας στα κρίσιμης σημασίας συλλαλητήρια της Πλ.Συντάγματος. Κατ΄ εξαίρεση θα λειτουργήσει μόνο το Μετρό.