Στο σύστημα της πασοκονεοδημοκρατικής κομματοκρατίας υπονομεύτηκε με όλα τα μέσα και σε όλα τα επίπεδα η ύπαρξη και η υπόσταση οιουδήποτε προσανατολισμένου, ταξικά και εθνικά, εργατικού συνδικάτου.Μέσα στο χρόνιο και διευρυνόμενο ανομικό κενό της Ολιγαρχικής Δειμοκρατίας, υλοποιείται δίχως ουσιαστική αντίσταση ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός της τριτοκοσμοποίησης της κοινωνίας, της μαύρης εργασίας και του εργασιακού μεσαίωνα. Η δε παρασιτική ελληνική οικονομία, θρεμένη από τον υπερδανισμό και το μεταμοντέρνο σκλαβεμπόριο, τραβάει την κατηφόρα με τη συνεργία του ευρώδουλου εξουσιασμού, τη στήριξη ή ανοχή των αντιδραστικών ή προοδευτικών αντικειμενικών κοινωνικών συμμάχων του και τον πολύμορφο εκκωφαντικό αποπροσανατολισμό της αφασικής αριστεράς.
Πάνω σ΄ αυτή την εγχώρια πραγματικότητα βλέπουμε όλοι αμήχανοι και σαστισμένοι να εκτρέφεται και να απλώνεται, σαν αθεράπευτο κακόηθες νεόπλασμα πάνω στο συλλογικό κοινωνικό μας σώμα, η κυριαρχία ενός άλλου τύπου «συνδικάτου». Του Συνδικάτου του Εγκλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου