Η Μαύρη Συμμαχία Banksters και Teutonen-Η Ελλάδα που αντιστέκεται ( Ι )

Μέρος 1^ο

Η  «Euro-news» Υπόσχεση: Ανάπτυξη λιστών θανάτου

-Η όψιμη καινοφανής υπόσχεση της «Ανάπτυξης» με την οποία οι  νεοφεουδάρχες άρχοντες του χρήματος και οι κάθε λογής διεφθαρμένοι πολιτικοί υπηρέτες τους [1] παραμυθιάζουν τούτες τις μέρες τις δυτικές ευρωπαϊκές και αμερικανικές κοινωνίες είναι ένα από τα μεγαλύτερα  ψεύδη  για την προστακτική τους χειραγώγηση. Όχι μόνο η μηχανική  και οι προωθητικοί  κινητήρες  της παραγωγικής ανάπτυξης έχουν αποσυναρμολογηθεί  από καιρό ολοσχερώς  αλλά είναι πια ολοφάνερη η περιδίνηση της προνομιούχας Εσπερίας μέσα στα ερεβώδη χάσματα της μεγάλης κατάρρευσης [2] η οποία δεν περιορίζεται ως  μια υφεσιακή διαδικασία συστολής της συνολικής ζήτησης, του ΑΕΠ, των τομέων και κλάδων παραγωγής, των παραγγελιών διαρκών αγαθών κοκ. Η προγραμματισμένη μετακύλιση της κρίσης σε βάρος των νεοδουλοπαροίκων του χρηματοδεσποτικού συστήματος αφορά τους παρακάτω υπό διάλυση κύριους τομείς μέσα στις ίδιες τις αναπτυγμένες χώρες:

1-Η αβυσσαλέα εξάρθρωση των σχέσεων κατανομής καθολικεύει την κρίση επιβίωσης: Εκδηλώνεται με την γιγάντια  εισοδηματική καταλήστευση και την προϊούσα πτώση του βιοτικού επιπέδου των λαών στη τετραετία 2008-2012 κατά μέσο όρο  30%, λαμβανομένων υπόψη των αποκλίσεων αυτής της μείωσης μεταξύ των κεντρικών και των περιφερειακών κοινωνιών εντός του δυτικού κόσμου. Τούτο αφορά τα πρώτα σκαλιά της κλίμακας της γενικευμένης απόλυτης εξαθλίωσης και συνιστά ταυτόχρονα ένα γεγονός πλανητικής εμβέλειας καθώς η  φιλελεύθερη Δύση με παταγώδη τρόπο απομακρύνεται από  το ηγεμονικό φανταχτερό ηδονοθηρικό της πρότυπο των καταναλωτικών «μαζικοδημοκρατικών» προσδοκιών  ως κεντρικό χαρακτηριστικό στοιχείο του θελκτικού της «φαίνεσθαι» απέναντι σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

2-Η πορεία συρρίκνωσης της απασχολούμενης εργασιακής δύναμης στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή  Ένωση κινείται σε αλληλενέργεια με την κατ΄ εξαίρεση αμειβόμενη εργασία και το τεράστιο διαρθρωτικό πλεόνασμα εργατικού δυναμικού στη σφαίρα της παγκόσμιας οικονομίας:


-Η κλεπτοκρατική ολιγαρχία έχοντας από χρόνια υιοθετήσει την αποδοτική στρατηγική της κοινωνικής «τριτοκοσμοποίησης» ολόκληρων περιοχών εντός της Εσπερίας προγραμμάτισε και εκτέλεσε τον μαζικό εσωτερικό μεταναστευτικό εποικισμό αυτών των περιοχών (ιδίως Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία) με τον εξαθλιωμένο και ποδηγετημένο τριτοκοσμικό «εφεδρικό στρατό» μέσα από μια πολύχρονη διαδικασία που επιτεύχθηκε με τη συνδρομή των  «χρήσιμων ηλιθίων»  της αυτοπαραμυθιαζόμενης διεθνιστικής αριστεράς [3]. Η πιο «τριτοκοσμοποιημένη» περιοχή διεξαγωγής τούτου του εξαρθρωτικού πειράματος είναι η εδώ γεωγραφία, αυτή που καταλαμβάνει το «πειραματώζο-Ελλάδα». Πραγματοποιήθηκε ως διαχειριστική πολιτική των καθεστωτικών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ  που εξασφάλισαν την  αντικειμενική συμμαχία και την απαραίτητη στήριξη της  κοινοβουλευτικής αριστεράς ήτοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.  Βασικός σκοπός αυτού του εποικισμού αποτέλεσε η ακύρωση κάθε δυνατότητας για άμυνα και διεκδίκηση της εγχώριας εργατικής τάξης ώστε αυτή να οδηγηθεί στην αποδιαρθρωτική αντικατάσταση της από ένα πλήρως υποταγμένο δίχως προλεταριακή ιστορία, μνήμη και κατακτήσεις αλλογενές εργατικό δυναμικό που τροφοδότησε την ανάπτυξη της «μαύρης» εργασίας - οικονομίας. 


-Έτσι όταν η χώρα το 2009 άρχισε να μετατρέπεται σε οιωνεί Προτεκτοράτο της νεοφεουδαλικής ευρωσυμμορίας   η ταξική, εθνολογική και κοινωνική της μορφολογία είχε ήδη δεχθεί με τη βοήθεια των ανεθνιστών διεθνιστών ένα καθοριστικό συντριπτικό πλήγμα. Η συνέχεια είναι γνωστή. Η θεσμική  εφαρμογή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων οδηγεί τη χώρα στην ολοσχερή καταστροφή με πρώτη αποτύπωση  την εκρηκτική ανεργία και δεύτερη αποτύπωση την πρόκριση  των ατομικών συμβάσεων εργασίας κατάσταση που  ανατινάζει  ολόκληρο το σύστημα εργατικού δικαίου που έχει μια ιστορία δύο Αιώνων, υποδομή του τις συλλογικές ρυθμίσεις και υπερδομή του ένα ολόκληρο πλαίσιο διατύπωσης κοινωνικών αναγκών και αξιών. 


-Μαζί με τούτα ακολουθούν και οι στατιστικές της πιο εκτεταμένης συστημικής οικονομικής βίας όπου στις αρχές του 2012 στην ΕΕ-27, το ποσοστό της ανεργίας είναι 10,3% (24,667 εκατομμύρια) και στην Ευρωζώνη είναι 11% (17,405 εκατομμύρια). Στη κορυφή η ευρωπεριφέρεια με πρώτες στην θανατηφόρα λίστα  την Ισπανία στο 24,4% και την Ελλάδα στο 22,6% (πηγές: Eurostat, ΕΛΣΤΑΤ). Σε αυτή τη μαύρη λίστα και ειδικότερα σε αυτές τις δύο χώρες  η ανεργία των νέων στο 50% αποδείχνει τον κοινωνικό εξοντωτισμό  της ολιγαρχικής πολιτικής η οποία  καταστρέφει ολοσχερώς τους βοιοτικούς, δημογραφικούς και πολιτισμικούς  όρους ύπαρξης και  ζωής της νεολαίας:

α) Κάνει ολοένα και πιο αδύνατη την εξεύρεση και αυτών ακόμα των πιο βασικών μέσων διαβίωσης  και αναπαραγωγής της ύπαρξης  με αποτέλεσμα την απουσία προϋποθέσεων  για δημιουργία οικογένειας. Αυτό από ανθρωπολογική, άποψη αποτελεί μέγιστη και μαζική  κατάλυση του δικαιώματος των νέων για ανάληψη ρόλων βιο-κοινωνικής υπευθυνότητας. Στην ουσία συνιστά ένα στοιχείο συγκαλυμμένης γενοκτονικής στρατηγικής των  Ελίτ απέναντι στη νεολαία και τη κοινωνία.

β) Αποδεικνύει ως προς την  Ε.Ε. / ΕΖ την ανάπτυξη των δυο ταχυτήτων. Οι εξειδικευμένοι επιστημονικά και τεχνικά νέοι γίνονται το νέο «εξαγώγιμο προϊόν» του κυριαρχούμενου ελλειμματικού Νότου προς τις χώρες του κυρίαρχου πλεονασματικού Βορρά και ειδικά προς το Κέντρο-Γερμανία, για να ανεβάσουν ακόμα περισσότερο τους δείκτες παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας αυτού του Κέντρου. Και η κατάσταση αυτή είναι ηλίου φαεινότερον πως αποτελεί ένα από τα βασικά τεχνοφασιστικά «αναπτυξιακά» ευρω-εργαλεία με τα οποία  η εθνική, οικονομικο-κοινωνική και πνευματική προοπτική χωρών όπως η Ελλάδα υπονομεύεται καίρια.

γ) Αποσταθεροποιεί ολοσχερώς τις συνθήκες συνοχής του κοινωνικού ιστού στη χώρα. Η ολιγαρχική πολιτική στερώντας τη νεολαία από τις  δυνατότητες μιας ελπιδοφόρας, κανονικής και φυσιολογικής ένταξης και διάρκειας ζωής, πετώντας την στην άβυσσο της εργασιακής και κοινωνικής  περιθωριοποίησης, θέλει να την  οδηγήσει προς την απόγνωση ή την  αποένταξη, είτε στα απονενοημένα διαβήματα και την  τυφλή βία είτε στα παγιδευτικά καταφύγια της  ανομικής και αυτοκαταστροφικής  συμπεριφοράς (κλοπές, πορνεία, ναρκωτικά  κοκ).

δ) Παρόλα τούτα στο βαθμό που στο μέλλον η νεολαία αφυπνισμένη κατορθώσει την πιο δυναμική της είσοδο στη πολιτική σκηνή ως αυτοτελής δύναμη για να αξιώσει και να πρωταγωνιστήσει στην εκτεταμένη αποφασιστική αναμέτρηση των εκμεταλλευομένων νεο-δουλοπαροίκων με το σύστημα της χρηματοδεσποτείας με σκοπό την κατάλυση του ένα είναι σίγουρο: Οι άρχοντες του χρήματος και οι πολιτικοί τους πράκτορες δεν θα παραιτηθούν και δεν θα καταρρεύσουν οικιοθελώς καθώς περίπου έκαναν οι διεφθαρμένοι κρατικοσοσιαλιστές του «Υπαρκτού». Αντίθετα θα επιχειρήσουν τη διάσωση τους με την πιο ωμή και αιματηρή καταστολή. Να γιατί η οποιαδήποτε αφύπνιση για να είναι αποτελεσματική και νικηφόρα θα πρέπει να είναι ταυτόχρονα μια εξοπλισμένη αφύπνιση δηλαδή να αυτό-ολοκληρώνεται στις περιοχές του νοήματος (συνειδητοποίηση), της οργάνωσης (δημοκρατική ενότητα, συλλογική αποτελεσματικότητα και αξιόμαχη αυτοπροστασία), της ιεράρχησης των στόχων και του προγράμματος, της οικοδόμησης των συμμαχιών και των επιμαχιών κλπ

3-Η μεγάλης κλίμακας καταστροφή της (παραδοσιακής και νέας)  μικροαστικής και μέσης τάξης: 


-Η μαρξιστική κριτική της πολιτικής οικονομίας αποκαλύπτει ως κεντρικό χαρακτηριστικό της σημερινής συγκυρίας του παγκόσμιου εκμεταλλευτικού συστήματος ότι η περαιτέρω πολυεπίπεδη επέκταση των αγορών, που έχουν πλήρως παγκοσμιοποιηθεί, είναι πλέον αδύνατη. Ως εκ τούτου η βίαιη δραστικότητα της γενικής δομικής κρίσης σαρώνει ολοκληρωτικά το ίδιο το ιστορικό πρότυπο ανάπτυξης. Να γιατί, μέσα στα πλαίσια του συστήματος της χρηματοδεσποτικής προσταγής, η σωτηριολογική επίκληση της «ανάπτυξης» είναι για τους ιδιοτελείς κυρίαρχους μια ιδεολογικοπολιτική εξαπάτηση και για τους αφελείς υποτελείς μια ιδεολογικοπολιτική αυταπάτη. Στο παλιό ιστορικό πρότυπο συσσώρευσης η άνιση ανάπτυξη μητρόπολης - περιφέρειας (οικονομική προϋπόθεση)  σε συνδυασμό με την απειλητική ύπαρξη και τη δράση του κουμμουνιστικού κινήματος και του κρατικοσοσιαλιστικού στρατοπέδου (πολιτική προϋπόθεση) εξανάγκαζε την δυτική αστική τάξη να «μοιράζεται» το πλούτο της στα πλαίσια του κοινωνικού συμβολαίου τόσο με την εργατική τάξη (ιδίως την εργατική αριστοκρατία) όσο και κυρίως με τη μικροαστική  και τη μέση αστική τάξη. Η ίδια η ύπαρξη της μικρής και μέσης αστικής τάξης είναι δυνατή μόνο με τη διευρυμένη κοινωνική αναπαραγωγή ή απλά με τη συνεχή και την απρόσκοπτη οικονομική ανάπτυξη. Το τέλος αυτής της αναπαραγωγής, της ιδιωτικής και δημόσιας ζήτησης, της ανάπτυξης στην Ευρώπη και Αμερική υπερκαθορίζει ταυτόχρονα ένα τέλος για τα μικρομεσαία στρώματα  ολάκαιρης της Δύσης και περισσότερο των νοτιοευρωπαϊκών χωρών της Ε.Ε. όπου εδώ σαρώνονται και καταστρέφονται ανηλεώς οδηγούμενα στην μαζική πληβειοποίηση και εξαθλίωση εκτός της αποδιοργανωμένης και συρρικνωμένης αγοράς εργασίας. 


-Η εξέλιξη αυτή εκτός το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα θέτει επίσης  ένα θεμελιώδες ζήτημα στη σφαίρα των πολιτικών ιδεών. Αυτό αφορά το γεγονός ότι στη Δύση η φιλελευθεροδημοκρατική ηγεμονία των ελίτ και η κοινωνικοπολιτική σταθερότητα μέχρι τώρα οργανώνονται γύρω από  ένα πίνακα ιδεών βασισμένων στη μικρή και τη μεσαία τάξη που στρογγυλεύει τη πολιτική διαμάχη εγκλωβίζοντας την μέσα στα ιδεολογικο-πολιτικά όρια της κατανάλωσης μιας κολοβής ψευδο-δημοκρατίας, της «συναίνεσης», του «μεσαίου», «κεντρώου» χώρου, της «τριγωνοποίησης» κοκ. Ακόμα και η ίδια  η δυτική αριστερά πιθηκίζοντας έμαθε να μιλά κατά βάθος την ίδια γλώσσα και να επιδεικνύει στα πλαίσια του παρλιαμενταρισμού της τον ανάλογο συμβιβαστικό θεσμικό καθωσπρεπισμό μέσα στη πολιτική αντιπαράθεση. Καθώς όμως εξοντώνονται τα μικρομεσαία στρώματα με γοργό ρυθμό, αναδραστικά θα εξοντώνονται και οι κρίσιμοι όροι τούτης της  ηγεμονίας και της συνοχής. Το εννοιολογικό αδιέξοδο, ο παρόν συγκλονισμός και η  επερχόμενη κοινωνική κατακρήμνιση της φιλελεύθερης και σοσιαλφιλελεύθερης πολιτικής  ιδεολογίας θα σημάνει ταυτόχρονα τους νέους χρόνους αναγέννησης των ιδεών του κομμουνισμού άσχετα με πια νέα γλώσσα, με πιο νέο γενικό ερμηνευτικό σχήμα, με πια νέα υποκειμενικότητα, με ποια νέα στρατηγική,  θα «μιλήσει» αυτή η αναγέννηση θέτοντας το όλο σύστημα κυριαρχίας υπό ριζική αμφισβήτηση και επιβεβαιώνοντας την υπεροχή της με το να θέσει την απόλυτη πρωτοκαθεδρία της Δημοκρατικής Πολιτικής πάνω στην Οικονομία και την νομιμότητα του αναδιοργανωμένου Κράτους ως εκφραστή του δημόσιου, Εθνικού και Λαϊκού συμφέροντος πάνω από τα Ιδιωτικά-Ατομικιστικά. Ο χρόνος αυτός ήδη εκπέμπει τη βουή της επικείμενης έλευσης του.

4-Η μεταφορά της κρίσης από τους κυρίαρχους στους κυριαρχούμενους έχει εξαπολύσει τρεις επιδημίες, τις αυτοκτονίες, τη  ψυχική κρίση και την εγκληματικότητα:

- Ο οικονομικός πόλεμος που έχει εξαπολύσει η  Μαύρη Συμμαχία  Banksters και Τευτόνων ενάντια στην Ελλάδα για την ολοκληρωτική κατάκτηση της  έχει ήδη πάνω από 2.500 νεκρούς αυτόχειρες συμπολίτες μας από την ένδεια  και την απελπισία. Και πίσω από κάθε τέτοια αυτοκτονία βρίσκονται δεκάδες άλλοι άνθρωποι που είτε έχουν επιχειρήσει είτε έχουν διανοηθεί να προβούν στην απελπισμένη πράξη να τερματίσουν αυτοβούλως την ζωή τους. Οι στατιστικές αυτοχειρίας καλπάζουν με ταχύ ρυθμό. 25% το 2010 και 40% το Α εξάμηνο 2011 [4].

-Και ακόμα πιο πίσω έχουμε το ξέσπασμα της ψυχικής κρίσης σε χιλιάδες άλλες ανθρώπινες περιπτώσεις με τρομερό ανθρώπινο κόστος «Ένας στους τρεις Έλληνες πάσχει από αγχώδεις διαταραχές, αϋπνία, κατάθλιψη λόγω χρεών ή ανασφάλειας ή ανεργίας. Το 23% των ατόμων  με ψυχικό νόσημα έχουν δάνεια» [5]. Η άγρια λιτότητα, η επαγγελματική ανασφάλεια, η απώλεια της εργασίας, τα δάνεια,  η καλπάζουσα ένδεια, όλα αποσταθεροποιούν την ισορροπημένη ζωή και την  ψυχική υγεία με  επιπτώσεις δραματικές. Επιπτώσεις που στη συσσώρευση και στον πολλαπλασιασμό τους ενέχουν την απειλητική μετατροπή της κρίσης στην επιδημική μορφή της ψυχικής ασθένειας.

-Η Ελλάδα απ΄ άκρου σ΄ άκρη, η ασφάλεια και η ζωή των Ελλήνων, έχει παραδοθεί στην ανεξέλεγκτη δράση των πάσης φύσεως κυκλωμάτων και συμμοριών του εγκλήματος στην οποία εμπειρικώς και στατιστικώς υπερέχει η ανηλεής βία και η δολοφονική επέλαση του υποκόσμου των αλλοδαπών. Αρκετά νωρίς από το Μάρτιο του 2009 επισημάναμε  «την απρόσκοπτη μεγέθυνση και κοινωνική εδραίωση μιας συγκεκριμένης παράνομης “επιχειρηματικής” μορφής του κεφαλαίου που είναι βεβαίως η μοναδική στο να προσλαμβάνει ενόσω όλες οι άλλες του μορφές θα απολύουν. Πρόκειται για το “εγκληματικό κεφάλαιο” σε αλληλεξάρτηση με το οποίο θα ακμάζουν κάποια άλλα συνδικάτα, τα “συνδικάτα του εγκλήματος”» [6]. Η δράση αυτού του “εγκληματικού κεφαλαίου” και των δικτύων του εγχώριου και του αλλοδαπού υποκόσμου στους τομείς του εμπορίου όπλων και ναρκωτικών, του τράφικινγκ,  της πορνείας, της διακίνησης μεταναστών, των ένοπλων ληστρικών αιματηρών εισβολών στα σπίτια ή τα μαγαζιά του ελληνικού λαού γίνεται όχι απλώς με  την ανοχή της αστυνομίας - της οποίας ο ρόλος είναι μόνο να φυλάει τους επώνυμους της εξουσιαστικής Αλίτ  και να στέλνει στα νοσοκομεία (με τα ρόπαλα και τα χημικά της) τους διαδηλωτές- αλλά με την ένοχη ανοχή ή και συμβολή της οικονομικής, πολιτικής και πνευματικής Ελίτ της χώρας, της κομματοκρατίας αλλά και της οικουμενιστικής αριστεράς που αρέσκεται στον ψευτο-ανθρωπιστικό στρουθοκαμηλισμό, στην αδιακρίτως υποστήριξη της νομιμοποίησης της λαθρομετανάστευσης και στις γελοιογραφικές καταγγελίες για «εθνικισμό» και «ρατσισμό» όσων αρνούνται να κλείσουν τα μάτια απέναντι σε αυτή την ιδιότυπη μορφή εσωτερικής  κατοχής.

5- Οικονομία Δανεισμού - ο κόσμος των Ζόμπι:

-Μέσα στο παγκόσμιο χρηματοδεσποτικό σύστημα η συνολική υπερχρέωση των 10 μεγαλύτερων οφειλετριών χωρών ξεπερνάει τα  300% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ειδικότερα ως  προς το συνολικό χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ σήμερα κατά προσέγγιση έχουμε για Ηνωμένο Βασίλειο 470%, Ιαπωνία 458%, Κίνα 350%, Ισπανία 348%, ΗΠΑ 333%, Ν.Κορέα 330%, Ελβετία 315%, Γαλλία 310%, Ιταλία 300%, Αυστραλία 295%, Γερμανία 270%. Ο ελκυστής της χρεωκοπίας τραβάει τις χώρες  τις Ε.Ε.,  την Αγγλία, την  Ιαπωνία, την Κίνα, τις ΗΠΑ κοκ προς την μεγάλη βαρυτική σύνθλιψη η οποία βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με την σύνθλιψη του τραπεζιτικού τομέα του οποίου η αποσταθεροποίηση είναι η πιο μεγάλη στα παγκόσμια χρονικά. Στην Ε.Ε. οι διασωστικές πολιτικές που κάθε τόσο επιλέγει η Ευρολιγαρχία  όχι μόνο δεν δεν οδηγούν στο τέλος του τούνελ αλλά αντίθετα το κάνουν όνειρο απατηλό καθώς το κύριο  γνώρισμα είναι η ίδια η κρισιογενής συνέπεια τους. Αυτό τώρα φανερώνεται στην ακολουθία  κατάρρευσης των τραπεζών της Ευρώπης συνοδευόμενη από το ντόμινο πτώχευσης των ευρωπαϊκών χωρών και την  αυξανόμενη πιθανότητα αποδιοργάνωσης της Ε.Ε. Η αγορά της Ε.Ε. κινείται στα σημεία της αβύσσου και κανένα από τα εργαλεία της χρηματοδεσποτείας   όπως LTRO (Μακροπρόθεσμη Αναχρηματοδότηση), EFSF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), QE (Ποσοτική Χαλάρωση) κλπ δεν πρόκειται να εμποδίσουν αυτή την αποδιοργάνωση.

-Αλλά όμως το θέμα δεν είναι μόνο το δημόσιο χρέος ως  ποσοστό του ΑΕΠ. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η  Χρηματοπιστωτική Φούσκα. Είναι ότι  70 τρις δολαρίων χρέους στις  G10 , γίνονται η εγγυητική βάση  της εξασφάλισης  για πάνω από 700 τρις δολάρια σε παράγωγα. Πρόκειται για τη Παγκόσμια Τραπεζική Πυραμίδα των χρηματοοικονομικών Over The Counter-OTC (Εξωχρηματιστηριακών) Παραγώγων (όπως συμβάσεις: επιτοκίου, ξένου συναλλάγματος, αντιστάθµισης πιστωτικού κινδύνου-CDS, βασικών εμπορευμάτων, ιδίων κεφαλαίων κ.α.). Τούτη η μορφή «πλασματικού κεφαλαίου», σύμφωνα με τα στοιχεία της BIS, από τα 601,1 τρις. δολάρια στις 31 Δεκεμβρίου 2010 ανήλθε στα 707,6 τρις. δολάρια στις 30 Ιουνίου 2011, ήτοι σχεδόν κατά 107 τρις δολάρια μέσα σε ένα εξάμηνο και πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία [7]. Λαμβάνοντας δε υπόψη τα δεδομένα της πραγματικής οικονομίας παρατηρούμε εδώ πως το παγκόσμιο ΑΕΠ κινείται γύρω στα 65 τρις δολάρια.  Έχουμε λοιπόν μια τεράστια απόκλιση 11 φορές μεγαλύτερη, πράγμα που εν μέσω δομικής κρίσης είναι περισσότερο από ποτέ ορατή η έλευση μιας «βίαιης τακτοποίησης» για την εξισορρόπηση μεταξύ πραγματικών αξιών και πλασματικών ονομαστικών τιμών. Με λίγα λόγια εκτός από τη Φούσκα Ευρωζώνη και τούτη εδώ  η Μεγάλη Φούσκα είναι έτοιμη να εκραγεί και το πιθανότερο ο κόσμος μέσα στη παρούσα διετία 2012-2013  να βιώσει τους σπασμούς της Μεγάλης «Επανεκκίνησης» η οποία θα περάσει πάνω από τα πτώματα της πλανητικής κατάρρευσης των τραπεζών.

( Γ.Κ.  9 Ιουνίου 2012 )

Σημειώσεις

[1]-Τηλέπλαγκτοι Πλάναι, Η Χρηματοδεσποτεία των Banksters.

-Μέρος Ι.
-Μέρος Ι Ι.

[2]-Τηλέπλαγκτοι Πλάναι, Ιχναίηςσήμα: ούτοι δ' ερεβοδιφώσιν υπό τον Τάρταρον.

[3]- Τηλέπλαγκτοι Πλάναι, εθνική λαϊκή αντίσταση στον ιμπεριαλιστικό πολυεθνικό εποικισμό.

-Μέρος Ι..

-Μέρος Ι Ι.

[4]-The Lancet,Health effects of financial crisis: omens of a Greek tragedy.

 [5]-ΠαναγιώταΚαρλατήρα, Αργός θάνατος για τους Έλληνες η κρίση (protothema.gr, 5-4-2012).

 [6]-Τηλέπλαγκτοι Πλάναι, Η κρίση και ο μιμητικόςπριμιτιβισμός.

 [7]-BIS, OTC derivatives market activity inthe first half of 2011

_