Η γενική διαφθορά δεν χαρακτηρίζει μόνο τον δικομματισμό αλλά απ΄ άκρου σ΄ άκρη ολόκληρο το καθεστωτικό πολιτικο-κομματικό σύστημα και σαφώς την αριστερά του. Δια μέσου της διανομής και αναδιανομής της «πολιτικής προσόδου» (η «μίζα» είναι μια μόνο από τις όψεις της, η κομματική χρηματοδότηση από το γενικό κρατικό προϋπολογισμό είναι η δεύτερη) επιτυγχάνεται ο προσεταιρισμός και η συστράτευση των αξιωματούχων και των παραγόντων της ελληνικής πολιτικής υπερδομής στην εξυπηρέτηση των τοπικών και διεθνικών συμφερόντων της πλανητικής κεφαλαιοκρατίας.
.
Η υπόγεια διαπλοκή της καθεστωτικής αριστεράς στη δημιουργία και κυκλοφορία της «πολιτικής προσόδου» σε συνδυασμό με την αυτιστική της πρόσδεση σε μια εκφυλιστική μεθερμηνεία του διεθνιστικού προτάγματος είναι δύο θεμελιώδεις αιτίες που αυτή η αριστερά έχει πια μεταβληθεί σε μια ξεδιάντροπή «αντι»καπιταλιστική υπηρέτρια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και ειδικά των κυρίαρχων αντεθνικών και λαθρομεταναστευτικών/αντιπρολεταριακών αποδομητικών στρατηγικών της.
Σ αυτά τα πλαίσια το ζήτημα Μιζενς αφορά ένα από τα πολλά διακομματικά και όχι μοναχά πασοκονεοδημοκρατικά, δικομματικά σκάνδαλα. Και πολύ σωστά έπραξε ο Περικλής Κοροβέσης να επισημάνει σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Παιχνίδια Εξουσίας» στο Κανάλι 1 στους 90,4, την εμπλοκή ήδη από το 1989 -1990 του ενιαίου τότε Συνασπισμού και ότι «επί της κυβέρνησης Τζανετάκη πήρε χρήματα και η αριστερά και δεν αντέδρασε» (προφανώς λόγω σφάλματος εκ παραδρομής δεν είπε «κυβέρνηση Ζολώτα»). Οι αναίσχυντες αντιδράσεις από τους «Ηρακλείς» της ψευτοαριστερής υποκρισίας είναι αναμενόμενες. Και όσο και να φωνασκούν οι Μ.Μαΐλης και Π.Μεντρέκας (εκπρόσωποι του ΚΚΕ ) για «προβοκάτσια» και ότι «ο Κοροβέσης αναμασάει συκοφαντίες», καθώς και ο Λ. Κύρκος ότι πρόκειται για ένα «βδελυρό παραμύθι», η μοναδική αλήθεια είναι πως ο Π. Κοροβέσης έφερε στην επιφάνεια της πολιτικής δημοσιότητας αυτό που είναι γνωστό και καταπνιγμένο από πολλά χρόνια και στο οποίο πρόσφατα είχε κάνει πολύ συγκεκριμένη αναφορά ο Γιώργος Βότσης σε άρθρο του στην “Ελευθεροτυπία” της 13 Ιουλίου 2009 πως:
«Καμώνονταν όλοι ότι ξαφνιάστηκαν, όταν ξέσπασε κι εδώ από καραμπόλα -με τη σοβαρή και αποτελεσματική διερεύνηση του σκανδάλου στη Γερμανία. Χρονική αφετηρία και για τις εδώ ανακρίσεις είναι το 1995, αφού από τότε φέρονται να λειτουργούν τα «μαύρα ταμεία» της εταιρείας. Αλλά οι δραστηριότητες της «Ζίμενς» στη χώρα μας έχουν μια εξόχως ενδιαφέρουσα προϊστορία διάστικτη από σκανδαλωδώς χαριστικές πολιτικές ενέργειες. Η κορυφαία, το 1990: Η τότε «οικουμενική» κυβέρνηση του Ξεν. Ζολώτα απεφάσισε να ακυρώσει διεθνή διαγωνισμό για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, που έβαινε προς προκλητικά χαριστική κατακύρωση στη «Ζίμενς» σε σύμπραξη με την Intracom του Σωκ. Κόκκαλη και να προκηρύξει νέο. Και ξαφνικά παρενέβησαν από κοινού οι τρεις πολιτικοί ηγέτες (Αν. Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκης και Χαρ. Φλωράκης), ανέτρεψαν πραξικοπηματικά την κυβερνητική απόφαση και η κατακύρωση ολοκληρώθηκε -ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για τη συναινετική διαπλοκή και όσα έκτοτε ακολούθησαν. Ανεπιβεβαίωτες φήμες, που ουδέποτε διερευνήθηκαν, προσδιόριζαν τότε τη «μίζα» σε δύο δισ. δρχ. για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα για τη Ν.Δ. και ένα δισ. για τον ενιαίο τότε «Συνασπισμό». Ποια είναι η όλη αλήθεια, ο Θεός κι η ψυχή τους. Το απολύτως βέβαιο και εύγλωττο είναι το πολιτικά ομόθυμο αρχηγικό πραξικόπημα».
_
