Η Ρωσία διευθύνεται από ένα νεοβογιαρικό καθεστώς κλεπτοκρατών ολιγαρχών το οποίο πάνω από τρεις δεκαετίες λειτουργεί παρασιτικά έχοντας ως κοσμοεικόνα τη διαχείριση και αναπαραγωγή μιας εξαρτημένης ημιπεριφερειακής οικονομίας.
Οι βιομηχανικοί και στρατιωτικοί τομείς της βασίζονται στα προϊόντα της δυτικής ηλεκτρονικής. Με τις κυρώσεις οι ροές εφοδιασμού με τσιπ κ.α.εξαρτήματα συναντούν εμπόδια και επιδιώκεται η εξεύρεση νέων διαδρομών για τις αναγκαίες προμήθειες.
Εδώ αναδύονται δύο ζητήματα:
- Η Μόσχα συνεχίζει να στηρίζεται στην εισαγωγή των στρατηγικής σημασίας μικροηλεκτρονικών ειδών αντί την υποκατάσταση εισαγωγών και την εγχώρια παραγωγή τους.
- Η ικανότητα κατασκευής χακαρισμένων μικροηλεκτρονικών ειδών (logic bombs) είναι εφικτή από δυτικές μεγαεταιρείες μικροηλεκτρονικής, που εφόσον βρουν οδούς παράδοσης στην εξαρτημένη Μόσχα θα έχουν καταστροφικές λειτουργίες.
Το κύριο πρόβλημα:
- Από τους 100 υπερπλούσιους ολιγάρχες: 83 αναδείχτηκαν με τις ιδιωτικοποιήσεις ήτοι έκαναν περιουσίες με το πλιάτσικο στον εθνικό δημόσιο πλούτο μετά τη πτώση του σοβιετικού κρατικού σοσιαλισμού.
- Ξένη υπηκοότητα έχουν 40 εξ αυτών. 57 διαμένουν οι ίδιοι στο εξωτερικό και για 68 τα οικογενειακά μέλη τους. Οι του εξωτερικού κατέχουν το 75% του συνολικού πλούτου των "κορυφών".
- Ο πατριωτισμός είναι μια ανεπιθύμητη αρετή για το σινάφι τους (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων). Προδότες της χώρας τους για χάρη του πλούτου και του στόχου τους για ένταξη στη δυτική υπερελίτ.
- Μέγιστη αξία η επιδεικτική χλιδάτη ζωή μιας φιλελεύθερης "αργόσχολης τάξης", οι πολυτελείς επαύλεις και τα γιώτ, η κατά προτεραιότητα κατοχή διαβατηρίων Ισραήλ Κύπρου Βρετανίας ΗΑΕ Καναδά ΗΠΑ Πορτογαλίας Ιταλίας Γαλλίας Λετονίας Φινλανδίας Ελλάδας κ.α.
- Αμέτρητες ποσότητες ρωσικών ενεργειακών κ.α. φυσικών πόρων, προϊόντων του πρωτογενούς τομέα έχουν εξαχθεί στις μητροπόλεις της Δύσης και τρισεκατομμύρια δολλάρια σε υπεράκτιες τοποθετήσεις.
- Πάνω από 30 χρόνια διακυβέρνηση σε όφελος της γηγενούς νεοβογιαρικής πλουτοκρατίας, των ξένων διεθνικών εταιρειών, των χρηματοοικονομικών κερδοσκόπων, των διεφθαρμένων αξιωματούχων.
Η Ρωσία λοιπόν προσπαθεί ν' ανταπεξέλθει στον πολύμορφο πόλεμο με τη συλλογική Δύση ενόσω η κοινωνία της ασφυκτιά από μια κανιβαλιστική φιλελεύθερη οικονομική ολιγαρχία:
- 6% του πληθυσμού λιμοκτονεί, δεν έχει ούτε φαγητό.
- 56% ζει μες τη φτώχεια.
- 26%, η μεσαία τάξη, διαρκώς συμπιέζεται.
- 12% οι πλούσιοι που ολοένα μεγαλώνουν τα πλούτη τους.
Πρόκειται για μια κραυγαλέα κοινωνική ανισότητα όπου:
- 1% προνομιούχων οικογενειών κατέχει τα 2/3 των οικογενειακών περιουσιών.
- Η εισοδηματική απόσταση μεταξύ πλουσιότερου 12% και φτωχού 62% είναι 16πλάσια.
- Σχεδόν 70% των περιουσιακών στοιχείων του ιδιωτικού μεγάλου ρωσικού κεφαλαίου είναι σε υπεράκτιες εταιρείες που αντιμετωπίζουν τη χώρα μόνο ως αντικείμενο ληστρικής υπερεκμετάλλευσης και στερούν τον κρατικό προϋπολογισμό από αναγκαία έσοδα.
Μετά τους λογαριασμούς του εξωτερικού πολέμου με την Εσπερία θα 'ρθει η ώρα των λογαριασμών του εσωτερικού κοινωνικού πολέμου. Αυτή η πανάθλια νεοβογιαρική κοινωνική δομή έχει πλέον σαπίσει. Υπ' αυτές τις συνθήκες η εξάλειψη της θανάσιμης εξουσίας των ολιγαρχών και ο ριζικός μετασχηματισμός του κράτους είναι πρώτη προϋπόθεση ώστε αυτή η χώρα να κατορθώσει να εξέλθει νικηφόρα απ' τη πολεμική ΝΑΤΟϊκή λαβίδα στην οποία έχει πιαστεί στο ουκρανικό τερέν και να υψωθεί σε παγκόσμια αυτοδύναμη γεωοικονομική και γεωπολιτική δύναμη. Ώστε να καταστεί ικανή να συνδράμει όχι απλώς σε μια πολυπολική αναμόρφωση της διεθνούς τάξης αλλά σε μια αντιιμπεριαλιστική προοπτική εθνικής λαϊκής οικοδόμησης.
Σημειώσεις
1) https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/10/surovikin.html
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου