Στο μισό του ουρανού

Ροδόφυλλα πέφτουν στην ανελέητη θάλασσα.

Και πέταλα πορτοκαλιάς που με την ώχρα τους

η Αγέλαστος Πέτρα βαφτίζεται στο χρώμα του σεληνόφωτος.


Στου Θεριστή τον απόκρυφο χρόνο, γράψαμε τ' όνομα

ενός Ταξιδιού Πυρόχρωμου. Μεσ' των ονείρων τα θυμιάματα.

Να το θυμάσαι...


Να το θυμάσαι το Θέρος το παρελθόν, το ιερό των σκιρτημάτων.

Τη μουσική των νερών, των ιριδιζόντων συντριβανιών τις εντάσεις

Να τις θυμάσαι...


Μέσα σε κήπους οάσεων. Τους μαγικούς αντικατοπτρισμούς

τους καταρράκτες των άστρων, να τους θυμάσαι.

Να το θυμάσαι το Θέρος το νεκρό, το αναστημένο.


Δε θα ανταμώσουμε ποτέ πια πάνω σ΄εκείνη τη θάλασσα.

Δόνηση ανθοβόλα, μυρόβλητη του αιθέρα. Κατάλευκο κλωνάρι της αμυγδαλιάς.

Θα Σε ξανάβρω μέσ' τους ανέμους που καίνε. Να το θυμάσαι....