Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Η τουρκο-ισραηλινή αντιμαχία αλλάζει το μεσανατολικό σκηνικό


Μέχρι την ανάληψη της τουρκικής διακυβέρνησης από το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ευρύτερη μεσοανατολική σκακιέρα συγκρουόταν δύο κυρίαρχα συγκροτημένα στρατηγικά σχέδια: Το ισραηλινοαμερικανικό και το ιρανικό σχέδιο. Αυτά καθόριζαν και μορφοποιούσαν την αρνητική ή θετική πολικότητα στο δυναμικό των επί μέρους δράσεων στη περιοχή. Eξαιρουμένης της διακριτής παρεμβατικότητας της σουνιτικής φονταμενταλιστικής αντίστασης στο αραβικό τερραίν και πρωταρχικά στο πεδίο του ιρακινού πολέμου.

Αυτά τα δεδομένα από καιρό έχουν αρχίσει να αλλάζουν κάτω από την εμφάνιση και την επενέργεια του «Τρίτου Κατεργάρη» ήτοι μιας καινούργιας δυναμικής εκπορευομένης από το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου. Στο κέντρο του «ισλαμοδημοκρατικού» προγράμματος τους είναι όχι απλώς ο στόχος για έναν αναβαθμισμένο και με δυτική υποστήριξη διαμεσολαβητικό νεοθωμανισμό αλλά ένα ευρύτερο γεωστρατηγικό όραμα. Και είτε πρόκειται για την μωροφιλόδοξη αιθεροβασία είτε για την μεγαλεπήβολη πρόσβλεψη μιας τουρκικής μεγάλης δύναμης με ρόλο αυτεξούσιο και ηγετικό σε διεθνές επίπεδο, είναι αυτό που τελικά εμπνέει και καθοδηγεί τις επιμέρους δράσεις της Άγκυρας στην ανατολικομεσογειακή και μεσοανατολική περιοχή για την περιφερειακή ηγεμονία. Δράσεις που ξεδιπλώνονται σε ορισμένους βασικούς άξονες:

1-Καταρχήν η Τουρκία οργανώνει με τρόπο μεθοδικό - σε πολιτικό, στρατιωτικό, πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο - τη λαβίδα προσπέλασης και ελέγχου του ανατολικομεσογειακού και βαλκανικού χώρου προσβλέποντας στην εξουδετέρωση και δορυφοροποίηση της Ελλάδας καθώς και των άλλων χωρών κάτω από το βάρος μιας εξελισσόμενης «υποδεκτικής» τουρκικής ισχύος.

2-Παράλληλα ανεγείρει το γεωπολιτικό προφίλ της «μεγάλης προστατευτικής μητέρας» του παλαιστινιακού και γενικότερα του μουσουλμανικού κόσμου. Προς τούτο εγκαλεί σταθερά το Ισραήλ να διανοίξει την εδαφική φυλακή-Γάζα. Ο Ερντογάν ζει στιγμές ηρωποίησης στο εξωτερικό στις πόλεις των Αράβων και στο εσωτερικό μέσα στην ίδια τη Τουρκία.

3-Προχωρεί σε στρατηγικές σχέσεις με τη Ρωσία στον πολιτικό, οικονομικό και ενεργειακό τομέα.Σε αυτά τα πλαίσια και η μεγάλη συμφωνία της 12 Μαΐου 2010 που υπογράφεται από τον αντιπρόεδρο της ρωσικής κυβέρνησης Ιγκόρ Σέτσιν και τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ (κατά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ στην Άγκυρα) για την κατασκευή από τη ρωσική εταιρεία Atomstroiexport του πρώτου τουρκικού πυρηνικού σταθμού με τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες στις τουρκικές ακτές της Μεσογείου.

4-Υπό την επίδραση των αρνητικών εξελίξεων για τις ΗΠΑ σε Ιράκ-Αφγανιστάν την προϊούσα αποσταθεροποίηση του Πακιστάν και την καθήλωση της Σαουδικής Αραβίας, η Τουρκία αντιλαμβάνεται πως της παρουσιάζεται η ιστορική ευκαιρία να καλύψει το κενό ηγεσίας του σουνιτικού Ισλάμ. Και ως επίδοξος κηδεμόνας του να υποβοηθηθεί και να επωφεληθεί από τη διαχείριση μιας περιφερειακής διπολικής συνεννόησης με τον ηγεμονικό αντιπρόσωπο του σιιτικού μουσουλμανισμού, το Ιράν. Σε αυτή την κατεύθυνση κινεί τις μαραθώνιες διαβουλεύσεις με Βραζιλία και Ιράν που έχουν ως αποτέλεσμα τη συμφωνία ανταλλαγής πυρηνικών καυσίμων της 17 Μαΐου που προβλέπει τη μεταφορά 1.200 κιλών ουρανίου χαμηλού εμπλουτισμού (3,5%) στη Ρωσία και στη Γαλλία, όπου θα παράγεται καύσιμο για ένα ερευνητικό πυρηνικό αντιδραστήρα της Τεχεράνης. Η δε ανταλλαγή θα γίνει στη Τουρκία. Μετά τη συμφωνία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στέλνει ένα προκλητικό «ping» τονίζοντας ότι δεν είναι πλέον απαραίτητες οι κυρώσεις κατά του Ιράν συναντώντας την δυσφορία των ΗΠΑ-Ε.Ε και βέβαια του Ισραήλ που αναπτύσσει το σχεδιασμό και τη προετοιμασία ενός τακτικού πυρηνικού πολέμου ενάντια στο Ιράν.

5-Η αμερικανοατλαντική εισβολή και κατοχή του Ιράκ μεταξύ των άλλων γέννησε ένα βλαπτικό εθνοτικό χάος για την μεγαλοκρατική ακεραιότητα και τα συμφέροντα του τουρκικού κοινωνικού σχηματισμού. Η δημιουργία του αυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν με τη μόνιμη στρατιωτική παρουσία ισραηλινών συμβούλων και εκπαιδευτών δημιουργεί ένα διαρκή πονοκέφαλο στο τουρκικό καθεστώς σχετικά με τις αποσταθεροποιητικές συνέπειες εντός της τουρκοκρατούμενης εδαφικής περιοχής των Κούρδων στην Ανατολία. Η αμφισβήτηση της πολιτικο-στατιωτικής δραστηριότητας του Ισραήλ ξεκινά λοιπόν ως ένας εσωτερικός όρος για την ίδια την επιβίωση και τη συνοχή της Τουρκίας.

Εδώ και καιρό στην ανατολικομεσογειακή θάλασσα έχει διαφανεί η καινούργια πραγματικότητα της τουρκο-ισραηλινής αντιμαχίας. Για την ασφάλεια και την επεκτατική πολιτική ελέγχου της Τουρκίας η εκφοβιστική στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ σε αυτή τη θάλασσα συνιστά σημαντικό εμπόδιο και ως τέτοιο θα έπρεπε να παραμεριστεί. Το γεωστρατηγικό παιχνίδι αντιπαράθεσης ήταν ως ένα βαθμό προβλέψιμο και από τις δύο πλευρές καθώς κατανοούσαν πως δύσκολα θα απέφευγαν μια μορφή «θερμού επεισοδίου». Στις ειδικές συνθήκες που διαμόρφωναν τα δεδομένα της διεθνούς αποστολής των 700 ακτιβιστών του «Στολίσκου της Ελευθερίας» προς την Γάζα-Φυλακή, η αντιμαχία αυτή με την εκδίπλωση της σιωνιστικής ανθρωποσφαγής πάνω στο τουρκικό πλοίο «Mavi Marmara» πέρασε πλέον στην πλήρη ανταγωνιστική της ανάπτυξη.

Στη πρώτη φάση αυτής της σύγκρουσης η Τουρκία φαίνεται πως είναι η κερδισμένη και αυτό όχι μόνο στο «επικοινωνιακό-προπαγανδιστικό» και στο «ηθικο-πολιτικοδιπλωματικό» επίπεδο.Αντίθετα για το Ισραήλ θα υπάρξουν σημαντικές γεωπολιτικές επιπτώσεις πέρα από το συμβολισμό της καταδικαστικής γι αυτό απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το ενδεχόμενο μιας νέας «Ιντιφάντα» στα παλαιστινιακά εδάφη είναι στην ημερήσια διάταξη παρά την ενσωμάτωση της Παλαιστινιακής Αρχής στη Δυτική όχθη. Επίσης το Ισραήλ δεν έχει να αντιμετωπίσει μοναχά ένα νέο ισχυρό περιφερειακό αντίπαλο το τουρκικό κράτος (πλάι σε Ιράν, Συρία, Λίβανο κλπ), αλλά ταυτόχρονα έχει τεθεί στο στόχαστρο των ίδιων των οργισμένων λαϊκών μαζών της τουρκικής κοινωνίας. Υπό αυτή την εξέλιξη θα ήταν μέγα λάθος να ερμηνεύσει κανείς τις δηλώσεις του δίδυμου Ερντογάν-Νταβούτογλου ως ανέξοδους λεονταρισμούς.«Ακόμα και όλοι να σωπάσουν, εμείς δεν θα γυρίσουμε την πλάτη στην Παλαιστίνη και την Γάζα…Εάν το Ισραήλ κάνει το λάθος να νομίσει πως η Τουρκία είναι σαν κάποιους άλλους, το κόστος θα είναι βαρύ» δηλώνει ο πρώτος. «το Ισραήλ χάνει το δικαίωμα να είναι αναγνωρισμένο μέλος της παγκόσμιας κοινότητας» προσθέτει ο δεύτερος μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η νέα τουρκο-ισαηλινή αντιπαράθεση διαμορφώνει ένα πρόσθετο αδιέξοδο στη μεσοανατολική πολιτική των ΗΠΑ και θέτει σε κρίσιμη δοκιμασία τις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις. Είναι δεδομένο πως η δολοφονική επίθεση του σιωνιστικού κράτους απέναντι στο «Στολίσκο της Ελευθερίας» και στο «Mavi Marmara» προϋπόθετε την ενημέρωση της αμερικανικής κυβέρνησης. Η συγκατάθεση της μπορεί να πιθανολογηθεί καθώς θα μπορούσε να την αποτρέψει. Εξ άλλου στη συνέχεια μετά τα γεγονότα με τη στάση τους οι ΗΠΑ πρόσφεραν διπλωματική κάλυψη στο Ισραήλ.

-Η πρόκριση του μακελειού πάνω στο πλοίο Mavi Marmara ώστε να νουθετηθεί δια του «μηνύματος του αίματος» η Άγκυρα με σκοπό να πάψει το παιχνίδι υπόσκαψης του αμερικανο-ισραηλινού σχεδίου στην ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι ένα σοβαρό ενδεχόμενο.Τουρκικά μέσα ενημέρωσης μιλάνε για έγγραφο που αποδεικνύει πως μια λίστα θανάτου είχε προετοιμαστεί εκ των προτέρων από τους Ισραηλινούς, με ονόματα και φωτογραφίες ατόμων προς εκτέλεση και όταν οι ισραηλινοί κομάντο επιτέθηκαν πειρατικά στο «Στολίσκο της Ελευθερίας» και στο Mavi Marmara είχαν αντίγραφα του καταλόγου θανάτου.

-Ταυτόχρονα η επίθεση αποτελεί μια τρομοκρατική-πολεμική κίνηση της ατλαντικο-σιωνιστικής συμμαχίας στα πλαίσια του γενικότερου στρατιωτικού προγραμματισμού που δρομολογεί μια τακτική πυρηνική επίθεση εναντίον του Ιράν. Η εγκληματική επιδρομή συνέπεσε με την προετοιμασία απόπλου τριών ισραηλινών υποβρύχιων γερμανικής κατασκευής εξοπλισμένων με πυρηνικούς πυραύλους Κρουζ προς τον Κόλπο πλησίον των ιρανικών ακτών (πηγή: Sunday Times). Καθώς επίσης με την ισραηλινο-ελληνική πολεμική άσκηση «Μίνωας 2010» πάνω από το Αιγαίο.

_

7 σχόλια:

mavro.fws είπε...

Αποκλειστική συνέντευξη του Αριστείδη Παπαδοκωστόπουλου, επιβαίνοντα στο «Ελεύθερη Μεσόγειος» που κρατήθηκε αιχμάλωτος του ισραηλινού στρατού στον «Δρόμο».
( http://e-dromos.gr/ )

Πες μας τι έγινε από την στιγμή που ξεκίνησε η επίθεση;

Λίγο πριν τις 5 το πρωί της Δευτέρας ξεκίνησε η επίθεση των ισραηλινών, μέσα σε διεθνή ύδατα, 70 μίλια από την ακτή της Γάζας. Έγινε πρώτα στο μεγάλο τούρκικο καράβι, το οποίο μετέφερε τον περισσότερο κόσμο, και κατόπιν στα υπόλοιπα. Η επίθεση ξεκίνησε να γίνεται με πραγματικά πυρά και αποτέλεσμα είχε όλους αυτούς του νεκρούς. Επιβιβαστήκανε και στα δύο επιβατικά και στα τούρκικα καράβια και μετά κατέβηκαν σε μας, στο «Ελεύθερη Μεσόγειος». Εμείς συνεχίσαμε να προχωρούμε παρά τις προειδοποιήσεις γιατί δεν έχει δικαίωμα το Ισραήλ στα 70 ναυτικά μίλια έξω απ’ την ακτογραμμή του να κάνεις ελέγχους ή να σταματάει πλοία. Κι αυτό πρέπει να καταδικαστεί από όλη τη διεθνή κοινότητα. Δεν μπορεί να λειτουργεί σαν σερίφης της περιοχής το Ισραήλ, να απαγορεύει κάθε πρόσβαση στη Γάζα. Ανεβήκανε με φουσκωτά οι κομάντος πάνω στο καράβι, μας χτυπήσανε, μας οδήγησαν σ’ ένα λιμάνι, στο Ασμπότ και από κει άρχισε ο ψυχολογικός πόλεμος. Η απειλή «σας απελαύνουμε τώρα» ή πάτε φυλακή. Επιλέξαμε κάποιοι να φύγουμε νωρίτερα για να γίνει γνωστό το θέμα στην Ελλάδα, κάποιοι έχουν επιλέξει να μείνουν εκεί γιατί δεν αναγνωρίζουν καμία επικυριαρχία του Ισραήλ σε διεθνή ύδατα. Δεν ήταν παράνομοι οι αιχμάλωτοι, το Ισραήλ παράνομα τους συνέλαβε. Στο λιμάνι ξέρω σίγουρα ότι χτυπήθηκαν ο Βαγγέλης Πισσίας, ο Γιάννη Καρυπίδης και 2 ξένους ακτιβιστές, τον αμερικάνο που έπαιζε και στο ντοκιμαντέρ «Γάζα Ερχόμαστε» κι τον Σουηδό σαξοφωνίστα που κατάγεται από το Ισραήλ. Αυτούς τους χτυπήσανε μπροστά μας. Και τους χτυπάγανε σε συνθήκες λιτζαρίσματος λιμενικοί, στρατός, αστυνομία, γύρω στα 500 άτομα. Και δεν είναι υπερβολή αυτό που λέω για τα 500 άτομα

Που;

Στο χώρο υποδοχής στο λιμάνι. Σε μια μεγάλη είσοδο την ώρα που είχαμε πάει στο λιμάνι. Εκεί τους χτυπήσανε.

Γιατί τους χτυπήσανε;

Τον Βαγγέλη Πισσία γιατί δεν έδινε δακτυλικά αποτυπώματα . Χτυπήσανε άσχημα και άλλους και μάλιστα σε ορισμένους που μπόρεσα να δω κάνανε και ενέσεις. Μας είχαν μπλοκάρει πιο πέρα όλος αυτός ο όγκος από αστυνομικούς και στρατιώτες και δεν είχαμε οπτικό πεδίο. Παρόλα αυτά, είδα μπροστά μου να κάνουν ένεση στον αμερικάνο ακτιβιστή για να πέσει κάτω και να τον ακινητοποιήσουν.

Κάτι για ηλεκτροσόκ που είχαν πει στην τηλεόραση, ισχύει κάτι τέτοιο;

Ισχύει ναι, αλλά δεν ήταν στο καράβι Το έκαναν στον Μιχάλη Τικτόπουλο. Μπροστά μου του κάνανε ηλεκτροσόκ. Προχωρούσε και για να τον βγάλουν πιο γρήγορα στο λιμάνι, ένας στρατιώτης έβγαλε ένα πιστόλι που παράγει ρεύμα και τον χτύπησε.

Από τη στιγμή που φτάσατε στο λιμάνι και μετά; Ποια ήταν η κατάσταση;

Αφόρητη ψυχολογική πίεση. Αυτό το πράγμα δεν το ‘χω δει πουθενά στη ζωή μου, αυτή η χώρα είναι στρατοκρατούμενη. Μιλάμε για απίστευτη στρατιωτική δύναμη, δεν μπορείς να το διανοηθεί. Η έξοδος του αεροδρόμιου ας πούμε, ήταν γεμάτη αστυνομικούς. Είναι απίστευτο αυτό το πράγμα. Πρόκειται για να είναι στρατιωτικό καθεστώς.

Άρη, κάτι τελευταίο. Οι υπόλοιποι που έχουν μείνει μέσα, που έχουν αρνηθεί να υπογράψουν, ποια είναι η διαδικασία; Τι γίνεται με αυτούς; Πού τους έχουν μεταφέρει;

Τους πάνε στη φυλακή. Σήμερα θα επικοινωνήσει μαζί τους η πρεσβεία από το Υπουργείο Εξωτερικών και θα έρθουν σε επαφή με δικηγόρο. Χτες όταν ζητάγαμε δικηγόρο ή κάποιον από την πρεσβεία μας αρνιόντουσαν. Δεν μας αφήνανε να μιλήσουμε ούτε με δικηγόρο ούτε με την πρεσβεία. Σήμερα είπανε από το Υπουργείο Εξωτερικών ότι θα αφήσουν να έρθει σε επαφή το υπουργείο με τους ανθρώπους. Ήταν μια κατάσταση αφόρητη. Με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να σε κάνουν να σπάσεις και να υπογράψεις την απέλαση ή να κάνεις ότι άλλο θέλανε αυτοί.

arpakola είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=JLuJzmxH-0k

Oμιλία του Ομπάμα στο Ισραηλινό λόμπυ - ΑIPAC

Μποτίλια στο πέλαγος είπε...

Πολύ ορθές εκτιμήσεις, στην μόνιμη υψηλή ποιότητα ερευνητικής σκέψης, που χαρακτηρίζει αυτήν την σελίδα.
Επειδή ο συγγράψας χαρακτηρίζεται από αποδεδειγμένη φιλοπονία, θα πρότεινα και περαιτέρω εμβάθυνση στο περιεχόμενο και την τεκμηρίωσή του, με γνώμονα τους ορθούς άξονες προσέγγισης του φαινομένου, όπως αυτοί εχαράχθησαν.
Λυπηρό το γεγονός, ότι οι προσγειωμένες θεωρήσεις όπως η παρούσα, αποτελούν την μεγάλη εξαίρεση στο διαδίκτυο.

mavro.fws είπε...

@ Μποτίλια στο πέλαγος, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω όχι μόνο για την θετική αξιολόγηση της ανάρτησης αλλά και για την πρόταση σου σχετικά με την εμβάθυνση στη προσέγγιση της τουρκικής πολιτικής
και των εξελίξεων στη ευρύτερη περιοχή. Προσθέτω δε, πως γενικότερα η όποια αναγκαία εμβάθυνση έχει μια αξιοσημείωτη πηγή τροφοδοσίας την έξοχη αρθρογραφία στο ιστολόγιο πελαγοφίαλος.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ χρήσιμο το άρθρο σας για
να σκεφτεί κανείς που πάνε τα πράμματα. Νομίζω πως, αυτό μαζί με το άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου "ΧΡΙΣΤΟΦΕΙΟΝ ΑΓΟΣ"
(http://konstantakopoulos.blogspot.com/),είναι ίσως τα πιο εύστοχα κείμενα των ημερών.

Ι.Μ.

mavro.fws είπε...

Συμφωνώ @ Ι.Μ. για το άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου πρόκειται
για οξυδερκή, εξαιρετική ανάλυση. Ευχαριστώ για το καλό σας σχόλιο.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΣΩΝΟΣ
Ο ΥΠΑΤΟΣ ΜΕΓΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΡΑΦΑΗΛ ΝΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ
http://antipliroforisi.blogspot.com/2010/09/blog-post_8856.html