Αλεξάντρ Ντούγκιν: Όταν πέσει η νύχτα, ο άνθρωπος φως ανάβει για τον εαυτό του (Αναδιάταξη)

Αλεξάντρ Ντούγκιν

Όταν πέσει η νύχτα, ο άνθρωπος φως ανάβει για τον εαυτό του (Ηράκλειτος)

24-25 Σεπτεμβρίου 2014

Η Συμφωνία του Μινσκ αφορά μια ρητή προδοσία

Τώρα βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή στην ιστορία της Νοβορωσίας. Πισωγύρισμα. Οι Ναζί ανασυντάσσονται, σχεδόν αποκαθιστώντας το κατεστραμμένο δυναμικό τους. Οι διαφωνίες μεταξύ των διοικητών της πολιτοφυλακής μεγαλώνουν, τροφοδοτούμενες από όλες τις πλευρές - τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Η Συμφωνία του Μινσκ αφορά μια ρητή προδοσία.

Και όμως πρέπει να αντέξουμε. Να κρατηθούμε ως το τέλος. Για το τι θα είμαστε και άσχετα από κόστος.

Είναι ένας πόλεμος με ένα γιγαντιαίο και ισχυρό κακό. Όχι μόνο έξω, αλλά και μέσα μας. Τώρα είναι σαφές πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί μια ανάταξη στη Ρωσία.

Είμαστε βαθύτατα άρρωστοι και κάθε προσπάθεια να συγκεντρώσουμε δύναμη για να ανακάμψουμε προκαλεί τρομερή αντίδραση. Αυτό για την Κριμαία ήταν επαρκές. Και ήταν τέλεια. Για τη Νέα Ρωσία δεν αρκεί. Και τούτο είναι τρομακτικό. Δεδομένου ότι ακυρώνει όλα τα προηγούμενα. Είμαστε σαν ένα πληγωμένο πουλί που προσπαθεί να πετάξει πάνω από το έδαφος, απεγνωσμένα κουνώντας τα φτερά του και ... πάλι καταρρέει...Στην κόλαση της προδοσίας, της αδυναμίας, της συμπαιγνίας.

Οι δυνάμεις μας εξαντλούνται και μπροστά στο κρύο, την πείνα, την αβεβαιότητα και τον θάνατο, τον θάνατο, τον θάνατο ...

Πώς να τον αντιμετωπίσουμε και πως να ψάξουμε το καταφύγιο προστασίας της Νοβορωσίας όταν κανείς δεν ελπίζει - και που στην πατρίδα του την Ρωσία τρεμοπαίζει μοναχά το χαμογελαστό κυνικό πρόσωπο του Σουρκόφ και η σιωπή του Πούτιν, που έγινε νεκρική.

Αλλά ... θα αντέξουμε, θα σταθούμε και θα πολεμήσουμε. Ως το τέλος. Για τη Ρωσία. Παρ 'όλα αυτά ...Ο Θεός μας - πάνω απ' όλους τους θεούς.

.......

Όταν πέσει η νύχτα, ο άνθρωπος φως ανάβει.

Νομίζω ότι πρέπει να πάμε στο «Πάρκο της Νίκης» αυτό το Σάββατο, είναι πολύ σημαντικό. Προσωπικά θα είμαι εκεί. Η Νοβορωσία είναι κάτι που μας αφορά όλους. Και το πώς θα εξελιχθεί η ύπαρξη της αφορά το πεπρωμένο μας. Την μοίρα του καθενός από εμάς.

Τώρα έχουμε μια τρομερή Διακοπή. Η Παρουσία της Νύχτας. Αλλά όταν πέσει η νύχτα, ο άνθρωπος φως ανάβει για τον εαυτό του (Ηράκλειτος). Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν τα παρατάει ποτέ. Σηκώνεται ξανά και ξανά, μπροστά στο χαλάζι των σφαιρών, της προδοσίας της ειρήνης, κάτω από τον άξονα του εμπαιγμού και των συριγμών του, κάτω από τη ροή της λάσπης και της συκοφαντίας. Σηκώνεται και περπατά ξανά - στο πολεμικό μας μέτωπο. Στη Νοβορωσία.

Εμείς ποτέ δεν θα παραδώσουμε τη Νοβορωσία. Καλύτερα ας πεθάνουμε όλοι. Καλύτερα έτσι.

Alexander Dugin | VK (http://vk.com/duginag)

-