Στη Ρωσία, με την πτώση του κρατικού σοσιαλισμού / διάλυση ΕΣΣΔ , επέρχεται το μέγα πλιάτσικο και η διαμόρφωση του μετανεωτερικού νεοβογιαρικού καθεστώτος που δεσπόζει ως σήμερα:
- μακροχρόνια ολοσχερής λεηλασία της χώρας απ' τους ολιγάρχες,
- αποβιομηχανοποίηση,
- υπερεκμετάλλευση,
- άνοδος στην ηλικία συνταξιοδότησης,
- ασιατικός εποικισμός με 15 εκατομμύρια μετανάστες,
- ελαττωματικό σχέδιο της "ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης" παντελώς ανεπαρκές απέναντι στην επέλαση της συνδυασμένης Δύσης.
Ρώσοι αξιωματούχοι δεν κουράζονται να δηλώνουν ότι η προηγούμενη "ευημερία της Ε.Ε. χτίστηκε στους φθηνούς ρωσικούς ενεργειακούς πόρους". Αυτό είναι σωστό εν μέρει, αλλά από την άλλη αποφεύγουν να αντιληφθούν ότι περίπου κάτι ανάλογο έγινε και με τη Ρωσία Η ολιγαρχία της όποιας το 1991-2021 επέβαλε στη χώρα την εγκληματική αυταπάτη ενός μοντέλου ημι-περιφερειακής οικονομίας. Βασισμένης στην εξαγωγή φυσικών, ενεργειακών, αγροτικών πόρων.
Όμως το 2022 οι εξαγωγές της Gazprom στις βασικές ξένες αγορές της, μειώθηκαν κατά 50% φτάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο απ' την αρχή του 21ου αιώνα.
Είναι δε ισχυρό το ενδεχόμενο μέσα στο 2023 οι ρωσικές εξαγωγές πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου να μειωθούν ως και 40% σε σχέση με το 2021 ενώ του φυσικού αερίου να πέσουν κατά 50%.
Έτσι οι αρχές της χώρας με επίκεντρο την Ελβίρα Ναμπιουλίνα της Κεντρικής Τράπεζας - πιστές στις συστάσεις της "συναίνεσης της Ουάσιγκτον", του ΔΝΤ κλπ διεθνών χρηματοπιστωτικών θεσμών - στέκονται εχθρικά στην ανάγκη για εγχώριες επενδύσεις και υποκατάσταση εισαγωγών.
Τούτο αποδεικνύεται και απ' το γεγονός ότι στο 2022 η εκροή κεφαλαίων στο εξωτερικό (με στοιχεία της ίδιας της Κεντρικής Τράπεζας) είναι γύρω στα 243 δις $, υπερτριπλάσια του 2021.
Η Ρωσία του Πούτιν μετά 1 χρόνο στρατιωτικής αντιπαράθεσης στην Ουκρανία με τη συλλογική Δύση συνεχίζει να επιμένει στο μοντέλο μιας ημι-περιφερειακής οικονομίας που αρκείται στην εξαγωγή φυσικών, ενεργειακών, αγροτικών πόρων.
Τα συνακόλουθα γνωρίσματα μιας ημι-περιφερειακής χώρας φαίνονται και στη δομή των ρωσικών εξαγωγών προς Κίνα : 75% πετρέλαιο, προϊόντα πετρελαίου, φυσικό αέριο, άνθρακας. 9,8% μεταλλεύματα, μέταλλα, μεταλλικά προϊόντα. 3,2% ξυλεία και προϊόντα της. 1,4% πολύτιμα μέταλλα. 0,9% λιπάσματα.0,5% μηχανήματα, εξοπλισμός, ηλεκτρονικά είδη, μεταφορές (αντίθετα το 51% των ρωσικών εισαγωγών από Κίνα αφορούν εξοπλισμό κ.α.).
Να γιατί η δήλωση του Βλάντιμιρ Πούτιν "σας ζηλεύουμε και λίγο", στο Σι Τζινπίνγκ. Ο ίδιος μετά απ' τις 6ωρες συνομιλίες ανακοίνωσε την υψηλή αποτελεσματικότητα τους και πως τέθηκαν τολμηροί στόχοι μεγάλης κλίμακας.
Εδώ βέβαια έχουμε ένα πληροφοριακό πέπλο με κάποια ευδιάκριτα αλλά και πολλά άγνωστα σημεία:
- Ως το 2030, η Μόσχα θα δίνει στο Πεκίνο άνω 98 δις κβ.μ. φυσικού αερίου.
- Δρομολογείται ο αγωγός φυσικού αερίου Power of Siberia 2
- Συνεργασία για ανάπτυξη της Βόρειας Θαλάσσιας Οδού.
- Προώθηση του γιουάν στο εμπόριο με άλλες χώρες.
- Συνεργασία για ανάληψη ηγετικών ρόλων στη πληροφορική και τεχνητή νοημοσύνη.
- Προώθηση συνεργασίας CSTO και Κίνας για ειρήνη, ασφάλεια στην περιοχή
- Το κυριότερο για το οποίο προς το παρόν μόνο νύξεις έχουμε είναι συνεργασία στον τομέα των δορυφορικών στρατιωτικών πληροφοριών που εάν τελικά αυτή συντελεστεί θα ενισχύσει τη ρωσική αποτελεσματικότητα στα ουκρανικά μέτωπα μαχών.
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου