To κίνημα για την Εθνική και Οικονομική Κυριαρχία
θεριεύει παντού
1. Το άτυπο
λαϊκό κίνημα κατά της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης,
που ξεκίνησε βασικά με το ιστορικό σημείο καμπής, την απόφαση του Βρετανικού λαού για Brexit (που στην
ουσία ήταν λαϊκή επανάσταση η οποία πολεμήθηκε και πολεμιέται λυσσαλέα από την
Υπερεθνική και Ευρωπαϊκή Ελίτ) πήρε στη συνέχεια διάφορες μορφές, που όλες
εξέφραζαν την αγανάκτηση των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, δηλ. της
συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού ενάντια στην ανεργία ή τις μορφές
ψευτο-απασχόλησης που καθιερώνουν οι ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές
εργασίας, αλλά και κεφαλαίου και εμπορευμάτων (οι περιβόητες «4 ελευθερίες» του
Μάαστριχτ), τους μισθούς επιβίωσης ή ακόμη και πείνας, τη διάλυση του
κοινωνικού κράτους μέσα από τη συμπίεση των κοινωνικών δαπανών, τη σχετική ή
και απόλυτη φτώχεια που κυριαρχεί πια παντού, με λίγες εκατοντάδες πολυεθνικών
επιχειρήσεων και μετρημένους στα δάκτυλα δισεκατομμυριούχους να ελέγχουν τον
κοινωνικό πλούτο σε ολόκληρο τον πλανήτη.
2. Η λαϊκή
αντίδραση, μετά τη Βρετανία, εκδηλώθηκε στο ίδιο το κέντρο της παγκοσμιοποίησης, τις ΗΠΑ, με την
εκλογή του ‘ανορθόδοξου’ Τραμπ που παρότι ακολουθεί την πιο αντιδραστική
εξωτερική πολιτική που του επιβάλλει η Υπερεθνική
Ελίτ (Υ/Ε), αλλά και η Σιωνιστική, ήδη άρχισε να παίρνει μέτρα για τη προστασία της εργασίας μέσα από
δασμούς στις πολυεθνικές κλπ., που κλονίζουν την ΝΔΤ.
3. Ακολούθησε
η Γαλλία όπου επίσης αναπτύχτηκε ένα ρωμαλέο κίνημα από τα κάτω ενάντια στην ΕΕ, που
είναι ο κύριος μοχλός της Υπερεθνικής Ελίτ στην Ευρώπη. Το κίνημα όμως αυτό δεν
προδόθηκε μόνο από τις παλινωδίες της πολιτικής του έκφρασης (Εθνικό Μέτωπο της
Λεπέν) αλλά και από την άθλια «αριστερά» του Μελανσόν που αντί να συμπήξει
κοινό μέτωπο με το Εθνικό Μέτωπο ενάντια στην ΝΔΤ και την ΕΕ, έκανε το παν για
να διασπάσει το «μέτωπο από κάτω». Έτσι η Υ/Ε κατάφερε και έβγαλε το πιο τυφλό
όργανό της σαν Πρόεδρο (Μακρόν). Δεν ήταν λοιπόν περίεργο ότι η αλητεία της
Κομισιόν (Γιούνκερ κλπ) κυριολεκτικά άνοιγαν σαμπάνιες μετά τη νίκη τους αυτή
ελπίζοντας ότι συνέθλιψαν το διεθνές κίνημα κατά της ΝΔΤ.
4. Στη
συνέχεια όμως ακολούθησε νέος σεισμός, στην ίδια τη Γερμανία, το
προπύργιο της ΝΔΤ στην Ευρώπη, όταν το AfD (το «εναλλακτικό κόμμα για τη
Γερμανία») πολλαπλασίασε τις ψήφους του, συνθλίβοντας το άλλο τυφλό όργανο της
Υ/Ε, τον Σουλτς (που προορίζονταν από την Ευρω-ελίτ να συγκυβερνήσει την Ευρώπη
μαζί με το Μακρόν), με αποτέλεσμα η Γερμανία να εισέλθει σε πολύμηνη πολιτική
αστάθεια από την οποία μόλις αναδύεται, αφού οι ελίτ της αναγκάζονται τώρα ν’
ανακρούσουν πρύμναν όσον αφορά το κρίσιμο πρόβλημα της μετανάστευσης που δεν
αφορούσε βέβαια τα φιλάνθρωπα συναισθήματα της Μέρκελ και των ελίτ (ούτε βέβαια
τις απατεωνίστικες ηλιθιότητες της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης για δήθεν
ισότητα όλων ανεξάρτητα από φύλο, φυλή κλπ.), αλλά τις αδήριτες ανάγκες του
Ευρωπαϊκού και κυρίως του Γερμανικού κεφαλαίου για άφθονο και φθηνό εργατικό
δυναμικό, για να μη μεταναστεύσει και αυτό στους εργατικούς «παραδείσους» της
Κίνας και της Ινδίας!
5. Το
προχθεσινό επομένως αποτέλεσμα στην Ιταλία ήταν κυριολεκτικά το τελειωτικό
χτύπημα στα σχέδια Μακρόν και σία για την κατάργηση και των τελευταίων ιχνών Εθνικής και Οικονομικής κυριαρχίας, ώστε όλες
οι εθνικές εξουσίες των χωρών μελών της ΕΕ (εκτός της αστυνόμευσης βέβαια που
τους χρειάζεται για να επιβάλλουν την Ευρω-τάξη) να περιέλθουν στους
ανεξέλεγκτους γραφειοκράτες και πολιτικάντηδες των Βρυξελλών που απλά θα
εφαρμόζουν πιστά τις εντολές των αφεντικών τους στην Υπερεθνική Ελίτ. Σχεδόν το
60% των Ιταλών (η εργατική τάξη στο Βορρά και σύσσωμα τα λαϊκά στρώματα στο
Νότο) ψήφισαν κόμματα που είναι εχθρικά προς την ΕΕ και το Ευρώ και προπαντός
προς το άνοιγμα των συνόρων για τη μαζική είσοδο εκατομμυρίων εξαθλιωμένων
μεταναστών, οι οποίοι, αντί να παλέψουν στη χώρα τους ενάντια στις ντόπιες ελίτ
που συνήθως τους έχουν επιβάλλει οι υπερεθνικές ελίτ ώστε να δημιουργήσουν ένα
καλύτερο μέλλον στη πατρίδα τους, εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για τους
δήθεν καταναλωτικούς «παραδείσους» της Δύσης….
6. Τα
παραπάνω σημαίνουν ότι είναι άθλια προπαγάνδα του συστήματος που υιοθετεί και η
εξίσου πανάθλια σημερινή παγκοσμιοποιητική «Αριστερά» (όλων των τάσεων) ότι
δήθεν τα λαϊκά κινήματα για κυριαρχία είναι …ρατσιστικά, εθνικιστικά, αν όχι
και φασιστικά! Μολονότι βέβαια οι πολιτικές εκφράσεις των κινημάτων αυτών μέχρι
σήμερα κυριαρχούνται συχνά από συντηρητικές τάσεις που κάποτε μπορούν να
περιέχουν και ρατσιστικές ή και ακροδεξιές τάσεις, αποτελεί άθλια ύβρη να
καταδικάζει η «Αριστερά» αυτή σήμερα τους λαούς που ψήφισαν Brexit, Τραμπ,
Λεπέν, τα «5 αστέρια» και τη Λίγκα, ως φασίστες ή ρατσιστές! Και αυτό, γιατί
εύκολα μπορεί να δειχτεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους ανήκουν στην
εργατική τάξη που σήμερα είναι άνεργοι ή υπο-απασχολούμενοι, επειδή οι
πολυεθνικές που διαχειριζόντουσαν τα εργοστάσια που δούλευαν μετακόμισαν στους
«Ασιατικούς παραδείσους». Είναι επομένως η ίδια η «αριστερά» εκείνη που ώθησε
αυτούς τους λαούς σε παρόμοιες πολιτικές τάσεις, αφού είτε προσχώρησε άμεσα
στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (πχ τα πρώην σοσιαλδημοκρατικά
κόμματα σαν το ΠΑΣΟΚ παρ’ ημίν, ή «αριστερά» κόμματα πολιτικών απατεώνων όπως ο
ΣΥΡΙΖΑ) είτε προσχώρησε έμμεσα στην ΝΔΤ καταδικάζοντας τα λαϊκά αυτά κινήματα
που αγωνίζονται ενάντια στη ΝΔΤ, για το ότι δεν περιμένουν και αυτά την…
σοσιαλιστική επανάσταση σε 3 τέρμινα!
7. Γι’ αυτό
για εμάς, το ΜΕΚΕΑ, η μόνη λύση είναι ο αγώνας ώστε να ενωθούν τα λαϊκά στρώματα παντού που
είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης, (πέρα από αναχρονιστικούς διαχωρίσιμους
τάχα «δεξιών» και «αριστερών» που σήμερα δεν έχουν νόημα και παραπλανητικά
τίθενται) σε Λαϊκά Μέτωπα για την Εθνική και Οικονομική κυριαρχία, που είναι η
αναγκαία προϋπόθεση για οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή…
ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 07/03/2018
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου