Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Το ποτάμι της λαϊκής οργής κατά της ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης καιρός να ξεχειλίσει και στην Ελλάδα

1. Το ποτάμι της λαϊκής οργής που οδηγεί την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων στη φτώχεια και την ανεργία, αλλά και στην απώλεια της εθνικής, οικονομικής και πολιτιστικής κυριαρχίας τους, με την κατάργηση των ελέγχων πάνω στις αγορές και τη νομιμοποίηση της παράνομης μετανάστευσης (που ευλόγησε χθες και ο Κατοχικός πρωθυπουργός μας) ξεχειλίζει πια παντού, εκτός ίσως από την …Ελλάδα. Και όμως η χώρα μας κυβερνάται από Κατοχικές κυβερνήσεις εδώ και 8 χρόνια και σήμερα μάλιστα από πολιτικούς απατεώνες της «Αριστεράς» που όχι μόνο παγίωσαν νομοθετικά όλη την «προσωρινή» νομοθεσία των Μνημονίων που υποτίθεται ότι θα ίσχυε μόνο στη διάρκειά τους, αλλά και επέβαλαν το ξεπούλημα του κοινωνικού μας πλούτου και μετέτρεψαν την Ελλάδα στη μεγαλύτερη Αμερικανο-Ισραηλινή αποικία.

2. Το ποτάμι αυτό που ξεχείλισε πρώτα στη Βρετανία, με την εξέγερση των λαϊκών στρωμάτων-θυμάτων της παγκοσμιοποίησης και στη συνέχεια στις ΗΠΑ, πέρα από τις ευνοημένες από την παγκοσμιοποίηση Ανατολικές και Δυτικές Ακτές, επεκτάθηκε μετά σχεδόν σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα και κυρίως στην Ιταλία και τη Γαλλία. Στην Ιταλία, κόμματα που υποτίθεται εκπροσωπούν το ποτάμι αυτό είναι σήμερα στη κυβέρνηση, ενώ η Γαλλία συνταράσσεται εδώ και ένα μήνα από ένα πανίσχυρο λαϊκό εξεγερσιακό κίνημα ενάντια στον κύριο εκπρόσωπο της Υπερεθνικής Ελίτ στην Ευρώπη, τον Μακρόν, τον τέως τραπεζίτη της Ρότσαϊλντ που τον προόριζαν να ξεκινήσει τη διαδικασία και τυπικής διάλυσης των εθνών-κρατών, μέσα σε ένα Ευρωπαϊκό δήθεν υπερ-κράτος που στην πραγματικότητα θα ελέγχει η Χούντα των Βρυξελλών, η οποία λογοδοτεί απευθείας στις Πολυεθνικές που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο. Χάρη στον αγώνα των λαών τα σχέδια αυτά ήδη μπήκαν στο «ψυγείο».

3. Η παγκοσμιοποιητική «αριστερά», μια πανάθλια απομίμηση της παλιάς επαναστατικής Αριστεράς, η οποία δεν αμφισβητεί (στην πράξη βέβαια και όχι στα λόγια, όπως το ΚΚΕ) την ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση, όπως και τις συνέπειές της σε σχέση με τη μαζική μετανάστευση που επιβάλλουν οι Πολυεθνικές με στόχους όχι μόνο οικονομικούς (φθηνότερη εργασία), αλλά και πολιτιστικούς για την ουσιαστική διάλυση των εθνών, αντιδρά στην απογύμνωσή της που δείχνει η εγκατάλειψή της από τα λαϊκά στρώματα και κυρίως τα εργατικά, με το να δυσφημεί και να διαστρεβλώνει (μαζί βέβαια με τις ελίτ) τα κινήματα για την κυριαρχία που αναπτύσσονται παντού ως «εθνικιστικά», ακροδεξιά, αν όχι και φασιστικά! Φυσικά, μολονότι παρόμοιες τάσεις μπορεί να υπάρχουν σε κάποια από τα κόμματα που ανέλαβαν εργολαβικά να εκπροσωπήσουν το λαϊκό κίνημα, η Αριστερά, αν ήταν πραγματική Αριστερά, και όχι μια βολεμένη μέσα στο σύστημα άθλια απομίμησή της, έπρεπε να διακρίνει μεταξύ των κομματικών ηγεσιών και της λαϊκής βάσης τους και να προσπαθούσε να προσελκύσει αυτή τα λαϊκά στρώματα υιοθετώντας τα αιτήματά τους. Ιδιαίτερα όταν τα αιτήματά τους είναι βέβαια ιστορικά και τα μόνα αληθινά αιτήματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ριζική κοινωνική αλλαγή, διότι βέβαια δεν νοείται κοινωνική επανάσταση χωρίς εθνική κυριαρχία, ούτε αναπτύχτηκε ποτέ ιστορικά κάποιο ισχυρό διεθνιστικό κίνημα που δεν ξεκινούσε από κάποιο κράτος-έθνος, όπως π.χ. οι κομμουνιστικές διεθνείς.

4. Σήμερα, με αφορμή το Γαλλικό κίνημα που προσπαθούν οι ελίτ να το συντρίψουν με κάθε τρόπο (ακριβώς διότι δεν είναι ούτε άμεσα αλλά ούτε και έμμεσα ελεγχόμενο), οι άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει ανάλογα να εξεγερθούν όχι απλά βέβαια για συμπαράσταση στο Γαλλικό κίνημα, αλλά γιατί τα ίδια ακριβώς προβλήματα αντιμετωπίζουν όλοι οι λαοί μέσα στην ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση, όπως και τα Γαλλικά λαϊκά στρώματα. Ιδιαίτερα το Ελληνικό λαϊκό κίνημα που έπαθε γενική καθίζηση όταν ανακάλυψε την απάτη της «Αριστεράς» που εκπροσωπούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έβλεπε την υπόλοιπη Αριστερά τύπου ΚΚΕ να περιμένει την… σοσιαλιστική επανάσταση για να λύσει όλα τα προβλήματά του αντί να καλέσει όπως το ΚΚΕ επί Κατοχής στην ίδρυση Λαϊκού Μετώπου σαν το ΕΑΜ, σήμερα, πρέπει να αυτο-οργανωθεί, να επιβάλλει παντού Λαϊκά Μέτωπα όπως προτείνει το ΜΕΚΕΑπου θα διοικούνται από τη λαϊκή βάση, εάν θέλει να αποφύγει τον τελικό εξανδραποδισμό του. Και φυσικά συμμετοχή σε διαδηλώσεις «από κάτω» σαν αυτές που οργάνωσαν τα λαϊκά στρώματα στη Γαλλία πρέπει να είναι το έναυσμα για να ξεκινήσει και εδώ η διαδικασία που συνταράσσει σήμερα όλη την Ευρώπη.

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Ν’ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ - 13/12/2018   

                                 

                           www.mekea.org

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Το φυτίλι της λαϊκής εξέγερσης στη Γαλλία και το… μνημόσυνο στην Ελλάδα

Τα γεγονότα που ξεκίνησαν το πρωί του Σαββάτου στο Παρίσι πήραν πολύ μεγαλύτερη διάσταση από ό,τι θα περίμενε κανείς, σηματοδοτώντας μια γνήσια λαϊκή εξέγερση ενάντια στην εξαθλίωση στην οποία καταδικάζει την πλειοψηφία των ευρωπαϊκών λαών η Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση. Τα «κίτρινα γιλέκα», δηλαδή ο Γαλλικός λαός, εξεγέρθηκαν ενάντια στο δυσβάσταχτο κόστος διαβίωσης που προκαλεί η πολιτική του «εκλεκτού» της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε), του άθλιου Μακρόν, ο οποίος είναι το βασικό της εργαλείο στην ΕΕ για την πλήρη κατάργηση των κρατών-εθνών εντός της. Και φυσικά η αύξηση στις τιμές των καυσίμων αποτέλεσε απλώς την αφορμή για τον Γαλλικό λαό, ενώ η αγανάκτηση σιγόβραζε, όπως το ίδιο συμβαίνει σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, αφού τα λαϊκά στρώματα τόσο στη Γαλλία, όσο και στην Βρετανία, την Ιταλία και αλλού βρίσκονται σε κατάσταση σιωπηλής εξέγερσης, που με το παραμικρό φυτίλι ξεσπάει. Έτσι:

1.    Παρά το γεγονός ότι η «Αριστερά» έκανε το παν για ν’ αποσιωπήσει ή ακόμη και να δυσφημίσει τα γεγονότα αυτά, οι Γάλλοι «ξεβράκωτοι» βγήκαν αποφασισμένοι να σπάσουν το κεφάλι του Μακρόν που με διαταγή των αφεντικών του στην Υ/Ε, ήθελε να συντρίψει την εξέγερση με τη βία. Το αποτέλεσμα ήταν το Παρίσι να ζήσει στιγμές Μάη του ’68, με εκατοντάδες συλληφθέντες και τραυματίες, και ακόμα και αν καταπνίξουν τώρα τα λαϊκά στρώματα με όλη την κρατική βία εναντίον τους, το φυτίλι μπήκε. Τώρα βγήκε, εκ των υστέρων βέβαια και λαχανιασμένος ο Μελανσόν να εκμεταλλευτεί την εξέγερση και να προσπαθήσει να την κομματικοποιήσει καλώντας σε νέες γενικές εκλογές, όπου βέβαια θα επαναλαμβάνονταν η κωμωδία των Προεδρικών εκλογών, όπου αφού διέσπασε το λαϊκό μέτωπο «από τα κάτω» έδωσε την ευκαιρία στον εκλεκτό της Υ/Ε να εκλέγει! (βλ. σχετικό άρθρο του Τ. Φωτόπουλου).

2.    Χαρακτηριστικό των εξεγερθέντων ήταν η αποκέντρωσή τους, πράγμα που έκανε ακόμα πιο δύσκολη τη συντριβή τους, αλλά και που έκανε φανερό ότι δεν ήταν κάποιος κεντρικός οργανισμός (κόμματα, συνδικάτα) από πίσω τους. Ήταν μια γνήσια λαϊκή εξέγερση.

3.    Την ίδια ώρα η επίσημη «Αριστερά» σε όλη την Ευρώπη και Αμερική «κάνει το κορόιδο» και ασχολείται με παρωνυχίδες στη διεθνή σκηνή (παρά βέβαια την τεράστια σημασία τους στην Ελλάδα)  όπως οι… ελληνικοί πλειστηριασμοί: Λαπαβίτσες, Τσόμσκιδες κ.λπ. ξεκίνησαν εκστρατεία για τους πλειστηριασμούς, αλλά δεν διανοήθηκαν να πουν φυσικά κουβέντα για την ουσιαστική λαϊκή εξέγερση  στη Γαλλία και το πραγματικό νόημά της… Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο «πολύς αριστερός» Μελανσόν ήταν αυτός που ουσιαστικά είπε ψηφίζουμε τον παγκοσμιοποιητή Μακρόν, για να μη βγει στην εξουσία η «ακροδεξιά» Λεπέν και τους χαλάσουνε το σχέδιο για την υπερεθνική ΕΕ… ακολουθούμενος στα παρ’ ημίν από σύμπασα την «αριστερά», από τον Έλληνα «Μελανσόν» Λαφαζάνη ή τη Ζωή, μέχρι την γνωστή «αντικαπιταλιστική αριστερά».

4.    Μπροστά σε όλη αυτήν την κατάσταση στις χώρες της ΕΕ, οι επερχόμενες Ευρωεκλογές αποκτούν κρίσιμη σημασία: οι Ευρωπαϊκοί λαοί αποδεικνύουν ότι τα σχέδια της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν περνάνε εύκολα. Από το Brexit μέχρι την πλατιά λαϊκή στήριξη στην πατριωτική κυβέρνηση της Ιταλίας, και σήμερα στη Γαλλία, δίνεται το μήνυμα ότι οι λαοί μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση. Στις Ευρωεκλογές δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουν μαζικά οι Ευρωπαίοι την αντίθεσή τους στα κόμματα της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτό φάνηκε καθαρά και στη Γερμανία με τη μεγάλη πτώση της Μέρκελ και τον καταποντισμό των σοσιαλδημοκρατών. Αλλά δίνεται και η ευκαιρία να στείλουν στον κάλαθο των αχρήστων και τα κόμματα της παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς», που είναι σήμερα ο πολύτιμος συνεργάτης της Υ/Ε στην επιβολή της παγκοσμιοποίησης, διασπώντας παντού την αναγκαία λαϊκή ενότητα στον αγώνα για εθνική και οικονομική κυριαρχία. Αυτό το βλέπουμε καθαρά και στη χώρα μας, όπου η αριστερά αντί να ηγηθεί αυτού του αγώνα για την αποτίναξη της Ευρωκατοχής της Πατρίδας μας, κάνει «αντιφασιστικό αγώνα» ενάντια στους φασίστες… μαθητές που κινητοποιήθηκαν για την απώλεια (και) της εθνικής μας κυριαρχίας ή κάνει μνημόσυνα επί μνημοσύνων για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και επερωτήσεις στην Κατοχική Βουλή, περιμένοντας την έλευση του Μεσσία, ε… της «σοσιαλιστικής επανάστασης»…

Συμπερασματικά, η Γαλλική εξέγερση, όπως και οι μη βίαιες εξεγέρσεις στη Βρετανία με το Brexit και στην Ιταλία με το μαύρισμα των παραδοσιακών κομμάτων, φανερώνουν ότι οι Ευρωπαϊκοί λαοί δεν είναι πια διατεθειμένοι να είναι το κλοτσοσκούφι των Ευρω-ελίτ που τους κυβερνούν μέσα από την Ευρωχούντα των Βρυξελλών και απαιτούν ριζικές αλλαγές που θα καθιερώσουν την εθνική, οικονομική και πολιτιστική κυριαρχία τους, σαν αναγκαία προϋπόθεση για παραπέρα κοινωνική αλλαγή. Οι αλλαγές αυτές δεν μπορούν βέβαια να πραγματοποιηθούν ούτε μέσα στην ΕΕ, και παρόμοιους οργανισμούς που ελέγχει η Υπερεθνική Ελίτ (ΠΟΕ, ΔΝΤ κλπ)  ούτε φυσικά μέσα στο εγκληματικό ΝΑΤΟ, αλλά μέσα από τη συνένωση εθνικά κυρίαρχων κρατών σε ένα νέο διεθνή πόλο που θα εξασφαλίζει την εθνική, οικονομική και πολιτιστική κυριαρχία των λαών.

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

                                      – 3/12/2018

                                  www.mekea.org

_

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Η Γκεμπελική προπαγάνδα για τις μαθητικές κινητοποιήσεις και ο αριστερόστροφος φασισμός

1.    Το ΜΕΚΕΑ χαιρετίζει τις μαθητικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα και ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα ενάντια στην άθλια Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία υπογράφηκε από τα τοπικά όργανα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, δηλαδή της Υπερεθνικής Ελίτ της Παγκοσμιοποίησης: τον Τσίπρα, (τον γνωστό διεθνώς πολιτικό απατεώνα με την επωνυμία «κωλοτούμπας», ο οποίος αντέστρεψε το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα σε ένα κατάπτυστο ΝΑΙ και έχει και το θράσος τώρα που έδεσε τη χώρα χειροπόδαρα για πολλές δεκαετίες να πανηγυρίζει ότι μας έβγαλε από τα Μνημόνια) και τον Ζάεφ, τον αντίστοιχο Τσίπρα των Σκοπίων. Και αυτό, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Σλαβομακεδόνων μποϊκοτάρισε με κάθε τρόπο το δημοψήφισμα που οργάνωσαν και επέβλεπαν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, οι οποίοι έκαναν το παν για να υφαρπάξουν όπως-όπως  κάποια θετική ψήφο ώστε να εκτελεστεί το στρατηγικό σχέδιό τους περικύκλωσης της Ρωσίας.

2.    Όπως έχουμε αναλυτικά γράψει (βλ. και σχόλιο Τάκη Φωτόπουλου εδώ), η «Συμφωνία των Πρεσπών» που παραγγέλθηκε από τους τοποτηρητές Πάιατ και σία και πέρασε από τη Βουλή της Σλαβομακεδονίας με εξωφρενικούς χρηματισμούς βουλευτών κλπ., που θυμίζουν τα δικά μας «Ιουλιανά», δεν παραχωρεί μόνο ανύπαρκτη ιστορικά «μακεδονική εθνότητα» και «μακεδονική γλώσσα» στους γείτονες, αγνοώντας ότι στην ελληνική Μακεδονία μιλούν την ελληνική γλώσσα, όπως γινόταν και στην αρχαιότητα. Στην πραγματικότητα, το ίδιο το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» εμπεριέχει εθνικισμό και «αλυτρωτισμό», αφού δεν είναι απλά γεωγραφικός προσδιορισμός (όπως τον παρουσιάζουν κουτοπόνηρα οι «αριστεροί» κουίσλιγκ), αλλά εμπεριέχει και εθνικό, δυνητικά αλυτρωτικό προσδιορισμό που υπονοεί ότι οι «Βόρειοι» Μακεδόνες έχουν διαχωριστεί από τους «Νότιους» Μακεδόνες «ομοεθνείς» τους (βλ. και Βόρειο Ιρλανδία). Επίσης, δίνει την εντύπωση ότι ανέκαθεν υπήρχαν Σλαβομακεδόνες στην περιοχή ενώ στην πραγματικότητα πριν την κάθοδο των Σλαβικών φύλων στην περιοχή τον 7ο αιώνα μΧ, έλαμπαν δια της απουσίας τους. Γι’ αυτό και κάθε γεωγραφικός προσδιορισμός είναι εθνικά απαράδεκτος, όπως τονίσαμε και σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, και ο μόνος επιτρεπτός προσδιορισμός στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και γενικότερα, είναι αυτός με βάση εθνοτικά και πολιτιστικά κριτήρια —δηλαδή Σλαβομακεδονία (το ότι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού είναι Αλβανοί δεν αλλάζει βέβαια την εικόνα, αφού δεν παύει να είναι μειονότητα).

3.    Σήμερα οργιάζει η γκεμπελική προπαγάνδα ολόκληρου του «συστημικού τόξου» και προεξάρχουσας της θρασύτατης παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς» τύπου ΣΥΡΙΖΑ και των ακόμα πιο επιθετικών νεροκουβαλητών της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «ελευθεριακοί»), της ΛΑΕ αλλά και του ΚΚΕ, που τελευταία συμπλέει σε σημαντικά εθνικά και διεθνή θέματα με την πολιτική αλητεία του ΣΥΡΙΖΑ. Κοινή επωδός τους είναι ότι οι μαθητές που διαμαρτύρονται είναι εθνικιστές ως και φασίστες ή έστω ότι οι καταλήψεις είναι εθνικιστικές, με την οποία στιγματίζουν με τον πιο φασίζοντα τρόπο νέους ανθρώπους. Δεν διστάζουν να χαρακτηρίζουν τους μαθητές (εκούσια ή ακούσια) όργανα της Χρυσής Αυγής, όπως το ίδιο χαρακτήριζαν τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές για το ίδιο θέμα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και όπως δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν φασίστες και συλλήβδην οπαδούς της Λεπέν τα λαϊκά στρώματα που στρέφονται κατά του πιο στυγνού οργάνου της Υπερεθνικής Ελίτ, του Μακρόν κ.α.

4.    Οι «αριστεροί» αυτοί φαίνεται «ξέχασαν» ότι ανέκαθεν οι διαδηλώσεις είχαν γνησιότητα και πολιτική σημασία όταν στρέφονταν κατά της εξουσίας και του status quo. Σήμερα όμως όταν οι μαθητές στη Θεσσαλονίκη διαδηλώνουν κατά της άθλιας εξουσίας των απατεώνων της «αριστεράς» που για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των ΝΑΤΟϊκών αφεντικών τους δεν δίστασαν  να ξεπουλήσουν τη Μακεδονία, η γκεμπελική προπαγάνδα του συστήματος ξεσήκωσε μαθητές στην Αθήνα να διαδηλώνουν υπέρ της εξουσίας και του status quo και κατά ενός ανύπαρκτου εχθρού: του φασισμού που εκπροσωπεί η λαϊκή βάση της ΧΑ! Την ίδια γκεμπελική προπαγάνδα έχουν εξαπολύσει τα όργανα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ σε όλη την Ευρώπη για να καταπολεμήσουν τα λαϊκά στρώματα που κατεβαίνουν μαζικά σε πραγματικές διαδηλώσεις κατά της Ευρωφασιστικής εξουσίας. Αντίθετα τα ΜΜΕ της παγκοσμιοποιητικής Αριστεράς σαν τον Γκάρντιαν προβάλλουν μαζικά  τους βολεμένους της παγκοσμιοποίησης με τις σημαιούλες της ΕΕ, ενώ τα λαϊκά στρώματα στη Βρετανία ψήφισαν μαζικά το Brexit, που τώρα με χίλιους κοινοβουλευτικούς και πολιτικάντικους τρόπους προσπαθούν ν’ ανατρέψουν.

5.    Όμως, ο πραγματικός φασισμός, όπως έχουμε άλλωστε τονίσει επανειλημμένα, νικήθηκε βασικά από τα λαϊκά στρώματα και τον Κόκκινο Στρατό στα πεδία των μαχών του Β’ ΠΠ. Σήμερα δεν υπάρχουν ούτε οι αντικειμενικές συνθήκες (έθνη-κράτη) ούτε οι υποκειμενικές για ένα νέο φασισμό, αφού ο εθνικισμός που εκφράζουν τα κινήματα κυριαρχίας δεν είναι επιθετικός όπως ο προπολεμικός φασισμός, αλλά εντελώς αμυντικός και στοχεύει στην υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας που ποδοπατείται βάναυσα από την Ευρω-φασιστική χούντα στην Ευρώπη. Σήμερα, τα μόνα πραγματικά κατάλοιπα του προπολεμικού φασισμού είναι οι Ουκρανοί φασίστες που, με την αμέριστη βοήθεια του Αμερικανού πρεσβευτή Πάιατ (τότε στην Ουκρανία, τώρα στην Ελλάδα), αιματοκύλισαν τη χώρα και μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένη σύγκρουση με τη Ρωσία. Αντίθετα οι τυχόν εναπομείναντες θιασώτες των Ταγματασφαλιτών και των Ναζιστών στην υπόλοιπη Ευρώπη και την Ελλάδα είναι ασήμαντες μειονότητες που δεν καθορίζουν βέβαια τη δυναμική και τα αιτήματα των λαϊκών στρωμάτων-θυμάτων της παγκοσμιοποίησης που εξεγείρονται παντού. Σήμερα επομένως, ο μόνος πραγματικός φασισμός είναι ο «αριστερόστροφος» φασισμός όπως εύστοχα τον χαρακτήρισε ο Μίκης Θεοδωράκης.

6.    Γι’ αυτό παροτρύνουμε τους μαθητές να υιοθετήσουν ως κεντρικά τους συνθήματα τη σύμπηξη ενός παλλαϊκού μετώπου με σκοπό την αποτίναξη της Ευρωκατοχής του λαού μας με άμεση έξοδο από την ΕΕ, εκδίωξη του ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια και ρήξη με την Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Στόχος η ανάκτηση της Εθνικής Κυριαρχίας και η Οικονομική Αυτοδυναμία του λαού μας και κάθε λαού στην περιοχή, μέσω της οποίας μόνο μπορεί να επέλθει πραγματική συναδέλφωση των λαών, όταν αυτοί ενωθούν στη συνέχεια σε δημοκρατικές ενώσεις κυρίαρχων εθνών, σε αντίθεση με τις ψευτο-διεθνιστικές αλχημείες που προσπαθεί να επιβάλλει μια χρεοκοπημένη «αριστερά», ότι δήθεν είναι δυνατή η ένωση των λαών (και όχι των Πολυεθνικών και των βολεμένων) μέσα στους θεσμούς της Παγκοσμιοποίησης, τους οποίους είτε παίρνει ως δεδομένους, είτε περιμένει σαν τους Χιλιαστές τη σοσιαλιστική, «αριστερή» επανάσταση για να θέσει θέμα εξόδου από αυτούς.

7.    Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η απόκτηση εθνικής και οικονομικής (και επομένως πολιτιστικής) κυριαρχίας είναι αναγκαία προϋπόθεση για την κοινωνική αλλαγή. Όταν έχεις Κατοχή ενώνεις τον λαό να παλέψει την Κατοχή και όταν ξετινάξει την Κατοχή (που σήμερα δεν είναι απλά στρατιωτική Κατοχή από άλλο έθνος αλλά οικονομική, πολιτική και πολιτιστική κατοχή από τις Πολυεθνικές και τα όργανά τους στην εξουσία), στη συνέχεια ο ίδιος ο λαός θα έχει τη δύναμη να επιβάλλει το κοινωνικό καθεστώς που θα επιλέξει.  Όλα τα άλλα και οι καλλιεργούμενοι «από πάνω» ψευτο-διχασμοί δεν σκοπεύουν παρά να ακυρώσουν στην πράξη κάθε παλλαϊκό αγώνα για την απόκτηση της εθνικής κυριαρχίας και της οικονομικής αυτοδυναμίας και επομένως η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά» σήμερα απλά παίζει τον ρόλο του νεροκουβαλητή του συστήματος, ανεξάρτητα από τις ‘αντισυστημικές’ κορώνες της και τα ρετρό για παλιούς αγώνες μιας εντελώς άλλης Αριστεράς από τη σημερινή…

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 30/11/2018

                                        www.mekea.org

-