Ρωσία - Κίνα (σχόλιο)

 

Όσοι αξιολογούν τις σχέσεις ανάμεσα σε Ρωσία και Κίνα υπό το πρίσμα της επιφαινόμενης συμπτωματολογίας του ψευτοσυγκεκριμένου, ήτοι τις αντιλαμβάνονται ως ένα πάγιο σταθερό στοιχείο στον πλανητικό γεωπολιτικό ισολογισμό, καλά θα κάνουν να υιοθετήσουν μια προσέγγιση πιο ορθολογική.

Για χρόνια η Κίνα στη διαλεκτική των διεθνών αντιθέσεων εμφανίζεται ως μια διαρκώς "αδιατάρακτη",  "ήρεμη δύναμη" της "ουράνιας γαλήνης" καθόσον επιδιώκει να μείνει αλώβητη και να επωφεληθεί από ένα επιδέξιο επιφυλακτικό ρόλο ως "τρίτου κατεργάρη" σε κάθε μεγάλη διαμάχη.

Τώρα εντός της άρχουσας νεομανδαρινικής κομματικής τάξης -κράτος φαίνεται ότι:

- Ένα τμήμα γύρω στο 30%  (σε διαπλοκή με τις δυτικές πολυεθνικές εταιρείες, τους Αγγλοσάξονες και τα εγχώρια πλούσια στρώματα) τάσσεται υπέρ της συμμετοχής στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

- Ένα μεγαλύτερο τμήμα 40% υπό την φράξια Σι Τζινπίνγκ και τους εσωτερικούς συμμάχους της, θεωρεί ότι τυχόν ήττα της Ρωσίας θα φέρει στη συνέχεια την ανεπανόρθωτη ήττα και της Κίνας.

-Και υπάρχει η "κρίσιμη μάζα" του υπόλοιπου αναποφάσιστου 30%.

Όθεν στο καθοριστικό 20ο συνέδριο του Κ.Κ. Κίνας εντός του 2022,  η δεσποτική άρχουσα τάξη θα πρέπει να δώσει την απάντηση της κάνοντας μια οριστική επιλογή.