Πούτιν: αργήσαμε την ένωση με το Ντονμπάς (σχόλιο)

 

Στη συνάντηση του με μητέρες στρατιωτικών συμμετεχόντων στην "ειδική στρατιωτική επιχείρηση", στις 25 Νοεμβρίου, ο Πούτιν παραδέχτηκε για πρώτη φορά το σφάλμα της αργοπορημένης επανένωσης της Ρωσίας με το Ντονμπάς και ότι αυτή θα έπρεπε να γινότανε νωρίτερα (αντί τις συμφωνίες Μινσκ) ώστε να μην υπήρχαν τόσα πολλά θύματα.

Αυτή είναι μια αξιοπρόσεκτη μοναδική δήλωση αφού ως τώρα ο Πούτιν δεν παραδεχόταν λάθη καθώς για τους φορείς της εξουσίας η όποια αυτοκριτική αυτοκατανοείται ως αδυναμία.

Οι αποτυχημένες  συμφωνίες Μινσκ είχαν αρκετούς πρωτεργάτες, ήτοι:

- Ουκρανία : Ποροσένκο, Μεντβεντσούκ, Κούτσμα.

- Λευκορωσία : Λουκασένκο, Μακέι.

- Ρωσία : Μεντβέντεφ, Σουρκόφ, Ιβάνοφ, Λαβρόφ, Κοζάκ, Ζουραμπόφ (ο  Νικολάι Πατρούσεφ ήταν κατά).

Όπως και να 'χει όλα τούτα είναι πολύ περίεργα. Τι δεν καταλάβαινε τόσα χρόνια ο Πούτιν τη στιγμή που (τόσο στη Ρωσία όσο και διεθνώς) οι αλληλέγγυοι πατριώτες και υποστηρικτές του αγώνα που δινόταν στη Νοβορωσία ήταν απολύτως υποψιασμένοι; [1]

 Και βέβαια η ρωσική ηγεσία ήταν αδύνατο να μην ήξερε ότι από το 1957 οι ΗΠΑ προετοίμαζαν την αποσταθεροποίηση στην Ουκρανία ΣΣΔ. Όθεν το "Ευρωμάινταν" πραξικόπημα του 2014 ήταν απλώς ένας σταθμός στη πορεία κλιμάκωσης μιας μακροχρόνιας υπερατλάντειας γεωστρατηγικής. Σχετικό αρχείο της CIA (αποχαρακτηρισμένο το 2017):  “Παράγοντες αντίστασης και περιοχές ειδικών δυνάμεων της Ουκρανίας”: [2]

Σε αυτό αναλύονται οι προοπτικές διεξαγωγής αντισοβιετικού ένοπλου αγώνα στην Ουκρανία ΣΣΔ από ειδικές αμερικανικές δυνάμεις και  πιθανής αντισοβιετικής εξέγερσης. Η χώρα εξετάζεται σε 12 περιοχές (ζώνες πίστης) με κριτήρια τη σύνθεση του τοπικού πληθυσμού, τα αδύναμα έως τα ισχυρά αντισοβιετικά αισθήματα του κ.α. με στόχο την υποστήριξη  αντισοβιετικών ειδικών επιχειρήσεων.

Ως πιο πιστές στο σοβιετικό σύστημα προσδιορίστηκαν 6 περιοχές με επικεφαλής την Κριμαία και μέγα μέρος του Ντονμπάς, ειδικά οι βιομηχανικές περιοχές Λουχάνσκ και Ντόνετσκ.

Καί αυτή η εικόνα όπως βλέπουμε παραμένει και σήμερα περίπου ίδια (τώρα ως προς τη Ρωσία). Για παράδειγμα εκλογές 2004: περιοχές υποστήριξης του "φιλοδυτικού" υποψηφίου Γιούσενκο και του "φιλορώσου" Γιανουκόβιτς.

 

Σημειώσεις

 

[1] http://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2014/05/blog-post_27.html

[2] https://diasporiana.org.ua/wp-content/uploads/books/16595/file.pdf

 

 

 -

Δεν είναι ένα το Πολυτεχνείο αλλά "πολλά" (σχόλιο)

 

Δεν είναι ένα το Πολυτεχνείο αλλά "πολλά"

- Των εξεγερμένων φοιτητών, της αφυπνισμένης νεολαίας και μιας αλληλέγγυας μειονότητας του λαού.

- Της αποστασιοποιημένης, αδιάφορης κοινωνικής πλειονότητας.

- Της αποτυχημένης αρχικής προσπάθειας ΚΝΕ, Ρήγα Φεραίου να μην προχωρήσει η κατάληψη.

- Της "Πανσπουδαστικής Νο 8" Γενάρης-Φλεβάρης 1974 (που στοιχειώνει το ΚΚΕ): "Καταγγέλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου με βάση τις επιλογές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικάνικης CIA, με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες συνθήκες".

- Της παρεμβαίνουσας αμερικανοκρατίας με γεννήματα: Χούντα Ιωαννίδη, προδοσία Κύπρου / τουρκικός "Αττίλας",  "νόθα μεταπολίτευση".

- Της ανάδειξης μιας νέας ανερχόμενης μεταπολιτευτικής ελίτ από πρόσωπα που εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους, σε κομματικές και πολιτικές καριέρες.

- Των εκκωφαντικά απόντων αλλά  αναβαπτισμένων πλέον, δια μέσου της ακρωτηριαστικής κομματοκρατικής θεσμισμένης "γιορτής της (ψευτο) δημοκρατίας" τους.

- Της καταθλιπτικής επαναληπτικότητας των ετήσιων "μουσειακών εκδηλώσεων" και επετειακών "αγωνιστικών παρελάσεων" για την17 Νοεμβρη σε μια αποδιοργανωμένη αποικιοποιημένη Ελλάδα όπου βασιλεύει το "κάθε πέρσι και καλύτερα".

 

 

-

 

Μετά τη ρωσική ήττα στη Χερσώνα τι; (σχόλιο)

 

 Για τη Ρωσία η "Μεγάλη Υποχώρηση" - που ξεκίνησε 2 Απριλίου από τα περίχωρα του Κιέβου, συνεχίστηκε στις αρχές Σεπτέμβρη στην επαρχία Χάρκοβο και προ ημερών στη Χερσώνα - σηματοδοτεί δυο εναλλακτικά σενάρια:

1ο Σενάριο. Διαπραγμάτευση.

Οι βάσεις είχαν τεθεί στην Κωνσταντινούπολη το Μάρτιο του 2022 με συντονιστή τον ολιγάρχη Αμπράμοβιτς.

Αμέσως μετά τη παράδοση της Χερσώνας έχουμε κάποιες δυτικές κινήσεις "καλής θέλησης" όπως:

- Ξεμπλοκάρισμα των ρωσικών λιπασμάτων στα ευρωπαϊκά λιμάνια.

- Συγκατάνευση στη προμήθεια ρωσικού πετρελαίου από Ινδία χωρίς ανώτατο όριο τιμής.

- Αποφυγή απαγορεύσεων απ' το Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου για ρωσικές παραδόσεις.

- Συνεχίζεται η διαπραγμάτευση σιτηρών.

- Προς άρση κυρώσεων και παύση ερευνών για τον Αμπράμοβιτς.

Ταυτόχρονα μια απότομη άμβλυνση της επιθετικής ρητορικής όλων των πλευρών και δηλώσεις ετοιμότητας για διαπραγματεύσεις.

Διαδικασία που φαίνεται να ευνοεί και το Πεντάγωνο ΗΠΑ πιέζοντας για διπλωματία υπό το φόβο της πυρηνικής κλιμάκωσης (δηλώσεις του επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Μαρκ Μίλεϊ) ενόσω νεοσυντηρητικοί και παρεμβατιστές (Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Στέιτ Ντιπάρτμεντ) κινούνται στην αντίθετη πλευρά.

Ως προς τη Ρωσία η γραμμή των συνομιλιών και των υποχωρήσεων είναι εμφανής στο "κόμμα της ειρήνης" ήτοι εντός της οικονομικής ολιγαρχίας, της φιλελεύθερης πολιτικής πτέρυγας και της ανερχόμενης φατρίας της εταιρικής τεχνο-νομενκλατούρας.Το σενάριο για τη Μόσχα περιλαμβάνει:

- Tην ήττα των "siloviki" και των πατριωτών.

- Τη "μεταβίβαση εξουσίας" με τρόπο ομαλό όπου υποψήφιος στις επόμενες εκλογές για τη προεδρία δεν θα είναι ο Πούτιν αλλά ενδεχομένως ο "ειρηνιστής" Σεργκέι Σομπιάνιν ως εκπρόσωπος της τεχνο-νομενκλατούρας και υποστηρικτής του συστήματος "Πανοπτικόν" (ψηφιακού στρατοπέδου συγκέντρωσης και επιτήρησης).

2ο Σενάριο. Πολεμική κλιμάκωση.

 Στο χάρτη φαίνεται το βεληνεκές των αμερικανικών HIMARS εκτοξευτών πολλαπλών ρουκετών, έπειτα από την ουκρανική κατάληψη της Χερσώνας.

- μπλε: ρουκέτες GMLRS. 84 χλμ.

- μωβ: ATACMS Block 1. 165 χλμ.

- πράσινο: ATACMS Block 1A. 300 χλμ. (Τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι που εκτοξεύονται από συστήματα HIMARS και MLRS. Προς το παρόν δεν έχουν δοθεί στην Ουκρανία)

Τώρα ο στρατός του Κιέβου έχει τον έλεγχο νέων εδαφών και του παλιού χερσαίου διαδρόμου προς την Κριμαία η οποία είναι ο επόμενος στόχος (αυτός τέθηκε και σε άρθρο στις 22 Σεπτεμβρίου του στρατηγού Βάλερι Ζαλούζνι).

Η ρωσική απάντηση μπορεί να δοθεί ρίχνοντας στη μάχη τις εφεδρείες των 300 χιλιάδων επιστρατευμένων κατόπιν εκπαίδευσης και με νέα προηγμένα όπλα. Η οποία θα έχει να συνδυάσει την υπεράσπιση της Χερσώνας στην αριστερή όχθη και της Κριμαίας με τις επιλογές ενός πολέμου θέσεων στο Ντονμπάς ενώ ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο να περάσει ξανά στη μάχη του Κιέβου ή μέσα απ' τη Λευκορωσία να ανοίξει το νέο μεγάλο μέτωπο στη δυτική Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση η Ρωσική Ομοσπονδία δεν θα παραδοθεί στο ΝΑΤΟ. Εάν η χειμωνιάτικη απάντηση της Μόσχας με συμβατικά στρατιωτικά μέσα αποτύχει και η συλλογική Δύση επιλέξει να στριμώξει παραπέρα τη Ρωσία σε ασφυκτικό βαθμό, τότε αντί τη συνθηκολόγηση του Πούτιν η χρήση τακτικών πυρηνικών μέλει να τεθεί στην ημερήσια διάταξη.

 

Σημειώσεις

 

1)  Στην Ουκρανία η Παγκόσμια Γεωπολιτική Τάξη Τίθεται υπό “Δημιουργική Καταστροφή”

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/02/blog-post.html

2)  Στην Ουκρανία η Ρωσία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις αντιφάσεις ενός ελαττωματικού στρατιωτικού σχεδίου

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/03/blog-post.html

3)  Κερδισμένοι και χαμένοι του ρωσο-ουκρανικού πολέμου

http://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/03/blog-post_22.html

4)  Ρωσία - Ουκρανία, τα χειρότερα είναι μπροστά

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/04/blog-post_13.html

5)  Κρεμλίνο σε “τριγωνική αυτοπαγίδευση”

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/05/blog-post_22.html

6) Κάποια ζητήματα που ανέδειξε ο πόλεμος ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία

http://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/06/blog-post_14.html

7)  Ρωσία Ουκρανία Δύση, το Κρεμλίνο αιθεροβατεί

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/09/blog-post_10.html

8)  Δύση, Ρωσία και τακτικά πυρηνικά

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/10/blog-post.html

9) Surovikin και φατρίες του ρωσικού καθεστώτος (σχόλιο)

https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/10/surovikin.html

 

 

 

-

Ρωσική ολιγαρχία. Το θέμα δεν είναι ποιος κυβερνά αλλά ποιος άρχει και αυτός δεν είναι ο Πούτιν

 

 

Η Ρωσία διευθύνεται από ένα νεοβογιαρικό καθεστώς κλεπτοκρατών ολιγαρχών το οποίο πάνω από τρεις δεκαετίες λειτουργεί παρασιτικά έχοντας ως κοσμοεικόνα τη διαχείριση και αναπαραγωγή μιας εξαρτημένης ημιπεριφερειακής οικονομίας.

Οι βιομηχανικοί και στρατιωτικοί τομείς της βασίζονται στα προϊόντα της δυτικής ηλεκτρονικής. Με τις κυρώσεις οι ροές εφοδιασμού με τσιπ κ.α.εξαρτήματα συναντούν εμπόδια και επιδιώκεται η εξεύρεση νέων διαδρομών για τις αναγκαίες προμήθειες.

Εδώ αναδύονται δύο ζητήματα:

- Η Μόσχα συνεχίζει να στηρίζεται στην εισαγωγή των στρατηγικής σημασίας μικροηλεκτρονικών ειδών αντί την υποκατάσταση εισαγωγών και την εγχώρια παραγωγή τους.

- Η ικανότητα κατασκευής χακαρισμένων μικροηλεκτρονικών ειδών (logic bombs) είναι εφικτή από δυτικές μεγαεταιρείες μικροηλεκτρονικής, που εφόσον βρουν οδούς παράδοσης στην εξαρτημένη Μόσχα θα έχουν καταστροφικές λειτουργίες.

Το κύριο πρόβλημα:

- Από τους 100 υπερπλούσιους ολιγάρχες: 83 αναδείχτηκαν με τις ιδιωτικοποιήσεις ήτοι έκαναν περιουσίες με το πλιάτσικο στον εθνικό δημόσιο πλούτο μετά τη πτώση του σοβιετικού κρατικού σοσιαλισμού.

- Ξένη υπηκοότητα έχουν 40 εξ αυτών. 57 διαμένουν οι ίδιοι στο εξωτερικό και για 68 τα οικογενειακά μέλη τους. Οι του εξωτερικού κατέχουν το 75% του συνολικού πλούτου των "κορυφών".

- Ο πατριωτισμός είναι μια ανεπιθύμητη αρετή για το σινάφι τους (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων). Προδότες της χώρας τους για χάρη του πλούτου και του στόχου τους για ένταξη στη δυτική υπερελίτ.

- Μέγιστη αξία η επιδεικτική χλιδάτη ζωή μιας φιλελεύθερης "αργόσχολης τάξης", οι πολυτελείς επαύλεις και τα γιώτ, η κατά προτεραιότητα κατοχή διαβατηρίων Ισραήλ  Κύπρου Βρετανίας ΗΑΕ Καναδά ΗΠΑ Πορτογαλίας Ιταλίας Γαλλίας Λετονίας Φινλανδίας Ελλάδας κ.α.

- Αμέτρητες ποσότητες ρωσικών ενεργειακών κ.α. φυσικών πόρων, προϊόντων του πρωτογενούς τομέα έχουν εξαχθεί στις μητροπόλεις της Δύσης και τρισεκατομμύρια δολλάρια σε υπεράκτιες τοποθετήσεις.

- Πάνω από 30 χρόνια διακυβέρνηση σε όφελος της γηγενούς νεοβογιαρικής πλουτοκρατίας, των ξένων διεθνικών εταιρειών, των χρηματοοικονομικών κερδοσκόπων, των διεφθαρμένων αξιωματούχων.

Η Ρωσία λοιπόν προσπαθεί ν' ανταπεξέλθει στον πολύμορφο πόλεμο με τη συλλογική Δύση ενόσω η κοινωνία της ασφυκτιά από μια κανιβαλιστική φιλελεύθερη οικονομική ολιγαρχία:

- 6% του πληθυσμού λιμοκτονεί, δεν έχει ούτε φαγητό.

- 56% ζει μες τη φτώχεια.

- 26%, η μεσαία τάξη, διαρκώς συμπιέζεται.

- 12% οι πλούσιοι που ολοένα μεγαλώνουν τα πλούτη τους.

Πρόκειται για μια κραυγαλέα κοινωνική ανισότητα όπου:

- 1% προνομιούχων οικογενειών κατέχει τα 2/3 των οικογενειακών περιουσιών.

- Η εισοδηματική απόσταση μεταξύ πλουσιότερου 12% και φτωχού 62% είναι 16πλάσια.

- Σχεδόν 70% των περιουσιακών στοιχείων του ιδιωτικού μεγάλου ρωσικού κεφαλαίου είναι σε υπεράκτιες εταιρείες που αντιμετωπίζουν τη χώρα μόνο ως αντικείμενο ληστρικής υπερεκμετάλλευσης και στερούν τον κρατικό προϋπολογισμό από αναγκαία έσοδα.

Μετά τους λογαριασμούς του εξωτερικού πολέμου με την Εσπερία θα 'ρθει η ώρα των λογαριασμών του εσωτερικού κοινωνικού πολέμου. Αυτή η πανάθλια νεοβογιαρική κοινωνική δομή έχει πλέον σαπίσει. Υπ' αυτές τις συνθήκες η εξάλειψη της θανάσιμης εξουσίας των ολιγαρχών και ο ριζικός μετασχηματισμός του κράτους είναι πρώτη προϋπόθεση ώστε αυτή η χώρα να κατορθώσει να εξέλθει νικηφόρα απ' τη πολεμική ΝΑΤΟϊκή λαβίδα στην οποία έχει πιαστεί στο ουκρανικό τερέν και να υψωθεί σε παγκόσμια αυτοδύναμη γεωοικονομική και γεωπολιτική δύναμη. Ώστε να καταστεί ικανή να συνδράμει όχι απλώς σε μια πολυπολική αναμόρφωση της διεθνούς τάξης αλλά σε μια αντιιμπεριαλιστική προοπτική εθνικής λαϊκής οικοδόμησης.

 

Σημειώσεις

1)   https://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2022/10/surovikin.html

 

 

.